Halit Cenan Mertol

Mertol, Halit Cenan

Name Variants

Mertol, Halit Cenan
Halit Cenan Mertol
M., Halit Cenan
H. C. Mertol
H.,Mertol
M.,Halit Cenan
H., Mertol
Mertol,H.C.
Mertol,Halit Cenan
H.C.Mertol
Mertol H.
Halit Cenan, Mertol
Cenan Mertol H.
Mertol, Halit

Job Title

Doktor Öğretim Üyesi

Email Address

cenan.mertol@atilim.edu.tr

Main Affiliation

Civil Engineering

Scholarly Output

31

Articles

17

Citation Count

172

Supervised Theses

13 Scholarly Output Search Results

Now showing 1 - 10 of 12

Yeterli Dayanıma Sahip Olmayan Betonarme Binaların Çapraz Çelik Profiller Kullanılarak Güçlendirilmesi
(2022) Erpek, Berk; Mertol, Halit Cenan; Civil Engineering
Türkiye Cumhuriyeti Çevre, Şehircilik ve İklim Değişikliği Bakanlığı'na göre, Türkiye'deki toplam 19,5 milyon binadan sadece 5 milyonu depreme dayanıklıdır. Yedi milyon bina acil olarak güçlendirilmeli veya yıkılmalıdır. Yeterli dayanıma sahip olmayan binaların hepsini yıkıp yeniden inşa etmek mümkün gözükmemektedir. Güçlendirme süreci birçok komplikasyon içerir. En önemli komplikasyonlardan biri, güçlendirme çalışmaları yapılan binalarda oturanların tahliye edilmesidir. Mevcut betonarme binaların dıştan çelik çapraz yöntemi ile güçlendirilmesi, daha hızlı, daha ucuz ve bu binalarda yaşayan, çalışan veya kullananları etkilemeden yapılabilmesi nedeniyle dünya çapında popüler hale gelmektedir. Bu araştırmanın amacı, mevcut betonarme binalar için dıştan çelik çaprazlar kullanılarak güçlendirme yönteminin verimliliğini değerlendirmektir. Bu çalışmada 3, 6, 9 ve 12 katlı dört betonarme bina model analitik olarak incelenmiştir. Kullanılan betonarme bina modelleri, tasarım kodlarına göre yeterli dayanıma sahip olmayan binalar olarak tasarlanmıştır. Yeterli dayanıma sahip olmayan bina modellerinin performansları, Eşdeğer Statik Deprem Yükü, İtme Analizi ve Zaman Tanım Alanında Deprem Yer Hareketi Analizi olmak üzere üç farklı yöntemle değerlendirilmiştir. Bu binalar daha sonra dıştan çelik çaprazlarla güçlendirilmiş ve performansları aynı üç yöntemle değerlendirilmiştir. Sonuçlara göre, tüm betonarme bina modellerinin ters V konfigüre edilmiş dış çelik destek sistemi kullanılarak etkin bir şekilde güçlendirilebileceğini anlaşılmıştır. 9 kata kadar olan betonarme binaların ise X konfigürasyonlu çelik çaprazlama sistemi ile etkin bir şekilde güçlendirilebileceği sonucuna ulaşılmıştır. Binanın her iki yanında birer çelik çerçeveye sahip olan sistemin, maliyet açısından en uygun güçlendirme sistem olduğu görülmüştür.
Düzenli ve Düzensiz Betonarme Binalar için Geliştirilmiş İtme Analiz Prosedürlerinin Değerlendirilmesi
(2021) Sharıda, Mohamed El; Mertol, Halit Cenan; Civil Engineering
Performansa dayalı tasarım yöntemlerinin önemli bir özelliği, sismik talep parameter tahminlerinin doğruluğu olarak kabul edilebilir. Tasarıma dayalı yöntemlerin bu du doğrultuda iyileştirmeler yapmak her zaman çok değerlidir. Yüksek modların etkisini hesaba katan birkaç Gelişmiş İtme Analizi (GİA) prosedürü son zamanlarda araştırmacılar tarafından önerilmiştir. Bu prosedürlerin çoğu normal bina çerçevelerine uygulandığından, bu tür prosedürlerin etkinliğinin düzensiz bina çerçeveleri için değerlendirilmesine ihtiyaç vardır. Ardışık Modal İtme (AMİ), Dinamik Yük Modeli (DYM) ve Tek Çalışmalı Çok Modlu İtme (TÇÇMİ) gibi GİA prosedürleri literatürde moment taşıyan çelik çerçevelere uygulanarak değerlendirilmiştir. Bu çalışmanın amacı, farklı kat sayılarına (4, 8, 12, 16, 20 ve 24) sahip 12 adet düzenli ve düzensiz özel moment taşıyan betonarme çerçevenin sismik taleplerini tahmin etmek için kullanılan GİA prosedürlerinin etkinliğini ve uygulanabilirliğini karşılaştırmalı olarak değerlendirmektir. GİA yöntemleri sonucunda elde edilen yapısal talepler Doğrusal Olmayan Zaman Alanı Analizinden (DOZAA) elde edilen sonuçlarla karşılaştırılmıştır. Bu karşılaştırmada birinci mod ve düzgün yanal yük modellerine dayalı geleneksel itme analizleri de gösterilmiştir. Sonuçlar, DYM ve AMİ yöntemlerinin, düzenli ve düzensiz binaların sismik taleplerini TÇÇMİ prosedüründen daha yüksek doğrulukla tahmin edebileceğini göstermiştir. Buna ek olarak, DYM ve AMİ itme prosedürlerinin, daha yüksek modların etkisinin önemli olduğu bina çerçevelerinin sismik talepleri tahmin etmek için daha iyi alternatifler olduğu belirlenmiştir.
Türkiye'deki Yapım Şirketlerinde İş Sağlığı ve Güvenliğinin Değerlendirilmesi
(2016) Uzunömeroğlu, Arda; Mertol, Halit Cenan; Civil Engineering
İş kazaları ve bunların yol açtığı sakatlıklar Türkiye ve diğer bir çok ülkede ciddi problemlere yol açmaktadır. İş kazalarının zararları ekonomik ve sosyal olarak iki katagoriye ayrılabilir. Sonuç olarak iş kazaları, kalıcı sakatlıklara hatta ölümlere sebep olabilir. İşcilerde oluşan kalıcı sakatlıklar, sosyal ve psikolojik problemlere yol açar. Bu problemlerin sonucu olarak, inşaattaki güvenlik koşullarını değiştirmek ölümcül kazalardan sakınmak adına çok önemlidir. Bu çalışmada, Türkiye'deki inşaat sektöründe iş sağlığı ve güvenliği etkileyen faktörler ve bu faktörlerin nasıl iyileştirilebileceği açıklanmıştır. Güvenlik düzeyini hesaplamak adına, ana faktörlere bağlı olarak bir anket uygulanmıştır. Sonuçlar, eğitim, gözetim, kişisel tutum ve yönetim olarak dört ana faktör altında olarak değerlendirilmiştir. Bu değerlendirme sonunda işyeri güvenlik düzeyi belirlenmiştir. Bunlara ek olarak bu çalışmada, inşaat firmalarının büyüklükleri ve deneyimleri arasındaki ilişki ve güvenlik seviyeleride çalışılmıştır. Sonuçlara göre, inşaat firmalarının büyüklükleri ve deneyimleri arasında bir ilişki olduğu görülmüş, ve bu ilişkiye bağlı olan Türkiye'deki iş güvenliği düzeyinin genel olarak geliştirilebileceği belirlenmiştir. İş güvenliği seviyesinin eski ve büyük firmalarda yeni ve küçüklere oranla daha yüksek olduğu görülmüştür.
Betonarme Yapıların Tasarımı için Özel Yük ve Direnç Katsayılarının Geliştirilmesi
(2021) Elosta, Ibrahım; Mertol, Halit Cenan; Civil Engineering
Betonarme yapıların tasarımında kullanılan mevcut yük ve direnç (dayanım) katsayıları bu yüzyıldan önce geliştirilmiştir. Geçmişten gelen bu katsayıların kullanılması, daha iyi kalite kontrolüne sahip malzemeler ve daha iyi tahminlere sahip yükler kullanılarak inşa edilen betonarme yapıların tasarımını günümüzde önemli ölçüde cezalandırmaktadır. Bu çalışmanın amacı, mevcut malzemeler (beton ve çelik) ile ilgili istatistiksel verileri (bias ve kovaryans) ve yük tahminlerini (ölü, canlı vb.) kullanarak istenilen hedef güvenilirlik endeksine göre yük ve dayanım (direnç) katsayılarını belirleyen bir araç geliştirmektir. Birinci Derece İkinci Moment Moment (BDİM) ve Monte Carlo Simülasyonu (MSC) yapısal güvenilirlik modelleri olarak kullanılan yöntemlerdir. Farklı göçme modları için direnç (dayanım) parametrelerini belirlemek için ilk yöntem kullanılmıştır. Bu direnç parametreleri güvenilirlik indeksi değerlerini belirlemek için MCS Metodu kullanılarak 20 milyon rastgele değişken kullanılarak hesaplanmıştır. Son olarak, betonarme elemanlar tasarlamak için özel yük ve direnç katsayılarını belirlemek için Microsoft Excel Yazılımı kullanılarak bir program geliştirilmiştir. Bu programı kullanılarak, direnç (dayanım), zati ve hareketli yük verileri kullanılarak kiriş ve kolon elemanlarının göçme modlarına ve hedef güvenilirlik indekslerine göre, kendi projeniz için özel yük katsayıları seçilebilmektedir.
Kentsel dönüşüm kapsamında ankara'da riskli bulunan binaların yorumlanması
(2020) Çamurdan, Asil Tuğana; Mertol, Halit Cenan; Civil Engineering
Türkiye'de bulunan birçok yapı deprem bölgelerinde yer almaktadır. Özellikle 1999 Adapazarı Depremi öncesinde yapılmış olan yapıların deprem yükleri altında göçme riski bulunmaktadır. Bu depremden sonra gerçekleştirilen malzeme, analiz, tasarım, yapım ve denetim ile ilgili düzenlemeler, daha güvenli yapıların tasarlanıp inşa edilmesine yol açmıştır. Türkiye'de daha öncesinde yapılan bütün eski yapıların durumunun, yapıların güçlendirme veya yıkım ve yapım işlemi gerektirip gerektirmediğinin 'Kentsel Dönüşüm' adı altında değerlendirilmesi ihtiyacı doğmuştur. Bu çalışmada, Kentsel Dönüşüm yapılan binaların yapısal değerlendirilmesi ile ilgili çalışmalar incelenmiştir. Ankara'daki binalar için hazırlanan 39 adet yapısal değerlendirme raporu tetkik edilmiş ve sonuçları beton dayanımı, zemin taşıma kapasitesi, deprem yükleri, riskli kolon sayıları ve onların taşıdığı kesme kuvvetleri, vb. konularda karşılaştırmalar yapılmıştır. Binaların neden riskli olduğu hakkında grafikler çizilmiştir. Bu karşılaştırmalar ve grafikler ışığında bazı ilişkiler oluşturulmuştur. Bu çalışmanın sonuçları genellenerek Türkiye'nin diğer illerine gerçekleştirilecek kentsel dönüşüm çalışmalarında kullanılabilir.
Çelik Lifli Betonun Çekme ve Basınç Altındaki Davranışı
(2015) Abdussalam, Alfadhıl. A. Gheıt. Alfadhıl; Mertol, Halit Cenan; Baran, Eray; Civil Engineering
Çelik lifli beton, içinde belirli uzunluktaki çelik liflerin gelişigüzel ve düzgün bir şekilde yayılımı ile elde edilen bir beton karışımıdır. Liflerin kalitesi ve miktarı betonun mekanik özelliklerini etkilemektedir. Çelik liflerin betona katılması, betonun çekme tokluğunu ve sünekliğini arttırdığı, basınç dayanımını da ufak da olsa iyileştirdiği genel olarak kabul edilmiştir. Betonun kırılmasından sonra çekme gerilmelerinin lifler arasındaki dağılımı sağlandığından dolayı çelik liflerin yararı daha belirgin olarak görülmektedir. Bu araştırmanın amacı, çelik lifli betonun çekme ve basınç altındaki davranışının, konvansiyonel ve çelik lifli beton kullanılan çeşitli numuneler üzerinde uygulanan yükleme deneyleri ile incelenmesidir. Deney numuneleri basınç silindirlerinden (100×200 ve 150×300 mm), prizmatik eğilme dayanımı elemanlarından (150×150×600 mm) oluşmaktadır. Ayrıca çelik donatıyı çevreleyen prizmatik beton numuneler üzerinde çekme deneyleri gerçekleştirilmiştir. Çelik donatı çevresindeki prizmatik numuneler için gerçekleştirilen çekme deneylerinde beton prizmaların uzunlukları (500, 1000, ve 1500 mm) ve kesit boyutları (60×60, 100×100,150×150, 200×200 mm) değişkenler olarak uygulanmıştır. Yük-deformasyon davranışları elde edilmiş ve çelik lifli betonun basınç ve çekme altındaki gerilme-birim uzama ilişkileri bulunmuştur. Prizmatik eğilme numunelerinden elde edilen yük-deformasyon davranışları, bu araştırmada bulunan basınç ve çekme altındaki gerilme-birim uzama ilişkileri kullanılarak tahmin edilen yük deformasyon davranışları ile karşılaştırılmıştır. Ayrıca literatürde bulunan farklı gerilme-birim uzama modelleri kullanılarak davranışlar yeniden tahmin edilmiştir.
Farklı Katmanlarda Normal ve Çelik Lifli Beton Kullanılan Betonarme Kirişlerin Eğilme Davranışı
(2015) Faeq, Mohammed Nozad Faeq; Mertol, Halit Cenan; Baran, Eray; Civil Engineering
Bu çalışmada farklı katmanlarda normal ve çelik lifli beton kullanılan betonarme kirişlerin eğilme davranışı incelenmiştir. 180×250×3500 mm boyutlarındaki beşer numuneden oluşan iki grup şeklindeki kirişler dört nokta eğilme yüklemesi altında test edilmiştir. İki grup kirişte de 416 betonarme çeliği kullanılmıştır. Bu araştırmadaki ana değişken, kiriş numunelerinin yüksekliği boyunca bulunan katmanlarda kullanılan beton tipidir. Kiriş numunelerinin kesit yüksekliği 50'şer mm kalınlığında 5 katmana ayrılmıştır. 'F' grubu numunelerde, normal beton katmanlarından oluşan kirişlere, aşağıdan başlayarak, çelik lifli beton katmanlar eklenmiştir. 'P' grubu numunelerde ise çelik lifli beton katmanları kesit üst seviyesinden başlanarak eklenmiştir. Yükleme deneyleri sonucunda kiriş numunelerinin yük-deformasyon davranışları elde edilmiş ve bu davranışlar yük taşıma kapasitesi, servis rijitliği, kapasite sonrası eğim ve tokluk paratmeleri göz önüne alınarak değerlendirilmiştir. Kiriş numunlerinin yük-deformasyon davranışlarının, literatürde bulunan malzeme modelleri kullanılarak sayısal olarak belirlenmesi için analitik bir çalışma gerçekleştirilmiştir.
İnşaat Mühendisliği Eğitiminin Aktif Öğrenme Teknikleri Kullanılarak İyileştirilmesi
(2013) Çalışkan, Nihan Tuğba; Mertol, Halit Cenan; Civil Engineering
Son yıllarda, inşaat mühendisliği, dünya çapındaki çeşitli alanlardaki değişen koşullara uyum sağlayabilmek için hızla gelişmiştir. Bununla birlikte 21. Yüzyıl öğrencileri de 20. Yüzyıl öğrencilerinden oldukça farklıdır. Bu öğrenciler üzerinde teknolojideki gelişmelerin büyük etkileri vardır. Pasif öğrenme metodlarını içeren geleneksel eğitim metodları artık şimdiki öğrenciler üzerinde başarılı olamamaktadır. Bu dönemdeki öğrencilerin çoğu aktif öğrenme metodları kullanırlar ve onlardan iyi performans alabilmek için aktif öğretme metodları kullanılmalıdır. Bu çalışmada, bilgisayar oyunları, uygulamalı alıştırmalar, laboratuvar çalışmaları aktif öğretme metodları olarak kullanılmıştır ve bu metodlar, statik, dinamik, mukavemet ve betonarme derslerine uygulanmış, öğrenci performanslarındaki değişim gözlenmiştir.
Farklı Mıktarlarda Donatı Iceren Celık Lıf Takvıyelı Betonarme Kırıslerın Egılme Davranısı
(2014) Bello, Hussain Jibril; Mertol, Halit Cenan; Civil Engineering
Bu çalışmada, çelik liflerle güçlendirilmiş ve farklı miktarlarda çekme donatısı içeren betonarme kirişlerin eğilme davranışı incelenmiştir. Toplam 20 adet 180x250x3500 mm ölçülerindeki kiriş numuneleri üzerinde yükleme deneyleri yapılmıştır. Çalışma kapsamında incelenen temel parametreler kirişlerde kulanılan beton içerisinde çelik liflerin bulunup bulunmaması ve kirişlerdeki çekme donatısı miktarıdır. En düşüğü %0.2, en yükseği %2.5 olmak üzere toplam on farklı çekme donatısı oranı kullanılmıştır. Bu oranlar hem dengealtı hem de dengeüstü betonarme kiriş davranışını kapsamaktadır. Herbir donatı oranı hem konvansiyonel beton ile hem de çelik liflerle güçlendirilmiş beton ile test edilmiştir. Yükleme deneyleri sonucunda kiriş numunelerinin yük-deformasyon davranışları elde edilmiş ve bu davranışlar yük taşıma kapasitesi, servis rijitliği, kapasite sonrası rijitlik ve tokluk paratmeleri göz önüne alınarak değerlendirilmiştir. Çelik liflerin kullanılması durumunda kiriş numunelerinin yük taşıma kapasiteleri ve servis rijitliği seviyelerinde ufak artışlar gözlenmiştir. Çekme donatısı oranının artması ile çelik lif içeren kiriş numunelerinin maksimum sehim seviyeleri aynı miktarda donatıya sahip konvansiyonel beton kiriş numunelerine oranla önemli seviyede artmıştır. Çelik lif içeren kiriş numunelerinin konvansiyonel beton numunelere oranlar daha yüksek tokluk seviyelerine sahip oldukları da gözlenmiştir. İki seri numunelerin tokluk değerleri arasındaki fark, yüksek miktarda donatı içeren kiriş numunelerinde daha fazla gerçekleşmiştir. Doğrusal olmayan kesit analizleri yapılarak kiriş numunlerinin yük-deformasyon davranışları sayısal olarak da belirlenmiş ve deneysel olarak ölçülmüş davranışlarla karşılaştırılmıştır. Bu analizlerde, çelik liflerle güçlendirilmiş beton için literatürde bulunan çekme ve basınç malzeme modelleri kullanılmış ve farklı modeller kullanılarak elde edilmiş kiriş davranışları arasında değerlendirmeler yapılmıştır.
Çeşitli Sünme, Büzülme ve Elastisite Modülü İlişkileri Kullanılarak Öngermeli Beton Kiriş Tasarımı
(2016) Janabi, Basheer Qahtan Durib; Mertol, Halit Cenan; Civil Engineering
Betonarme kirişler, elastisite modülü, sünme, büzülme ve hareketli yükler için önerilen birçok hesaplama yöntemlerine dayalı olarak tasarlanmaktadır. Tüm veriler aynı olsa dahi, bu ilişkilerin seçimi farklı bir tasarıma yol açabilir. Elastisite modülü, sünme, büzülme ve hareketli yükler için önerilen tüm ilişkilerin eşit olarak geçerli olduğu varsayıldığında, betonarme kirişler için en ekonomik tasarım en iyi tasarım olacaktır. Bu çalışmada, bir betonarme kirişin tasarımında değişik hareketli yükler altında betonun farklı elastisite modülü, sünme ve büzülme ilişkilerinin kullanımına ait etkiler değerlendirilmiştir. Bu amaçla bir kiriş, sünme (AASHTO LRFD (2012), ACI 209R (1992) ve Huo (2001) tarafından Modifiye edilen ACI 209R (1992)), büzülme (AASHTO LRFD (2012), ACI 209R (1992) ve Huo (2001) tarafından Modifiye edilen ACI 209R (1992)) ve betonun elastisite modülü (ACI 318-14 (2014), BS EN 1992-1-1 (2004), BS 8110-2 (1985), ACI 363R-92 (1997), Rizkalla ve diğ. (2007) ve AIJ (2003)) için önerilen çeşitli denklemler kullanılarak tasarlanmıştır. H30-S24 ve HL-93 Kamyon Yükleri, hareketli yükler olarak kullanılmıştır. Tasarımlar sünme kaybı, büzülme kaybı, toplam kayıp, zati-yük sehimi, hareketli yük sehimi ve toplam yük sehimine dayalı olarak karşılaştırılmıştır. Bazı ilişkilerin, kullanılan diğer ilişkilere kıyasla daha düşük sünme, büzülme ve sehim değerleri ile sonuçlandığı gözlemlenmiştir.