Doktora Tezleri / Doctoral Thesis
Permanent URI for this collectionhttps://ada.atilim.edu.tr/handle/123456789/24
Browse
Browsing Doktora Tezleri / Doctoral Thesis by Subject "Ackroyd, Peter"
Now showing 1 - 2 of 2
- Results Per Page
- Sort Options
Doctoral Thesis Dedektif romanın postmodern yeniden yazılımı: Geleneksel dedektif romanı yapısının John Fowles'ın koleksiyoncu, Peter Ackroyd'un Chatterton ve Kazuo Ishiguro'nun Çocukluğumu Ararken romanlarında yeniden yapılandırılması(2019) Turgut, Zeynep Rana; Menteşe, Sıdıka Oya; Department of English Language and LiteratureDedektif Romanı, savaş, gerilim ve sosyo-ekonomik değişimler nedeniyle toplumda bozulan harmoninin bir şekilde yeniden oluşturabileceğinin habercisi olduğundan Viktorya Döneminden günümüze hala popülerliğini koruyan bir yazın türüdür. Bu tür, değişik yazar ve eleştirmenler tarafından farklı tanımlanmasına rağmen 'bulmaca', 'gerilim' ve 'gizem' gibi anahtar kelimeler tüm tanımların içinde yer alır. Klasik dedektif romanı bir suç ya da gizemle başlar, soruşturma ve araştırma kısmıyla devam eder ve gerçeğin gün yüzüne çıkarılıp gizemin çözülmesiyle ve bir suçlu varsa cezalandırılmasıyla sonlandırılır. Ancak 1950 ve 1960'larda başlayan ve hala devam eden bilimsel, teknolojik, kültürel ve sosyo-ekonomik gelişmeler her alanda olduğu gibi edebiyatta da etkilerini gösterdi. Özellikle yirminci yüzyılın ikinci yarısı ile edebiyata hakim olan postmodern akımın etkileri her edebi türde olduğu gibi dedektif romanında da görüldü. Ortada incelenecek bir suç olmadan insanların bir takım olayların etrafında dönmesi ya da çözüme ulaşmak yerine olayların sonuçsuz kalması ve tabii dedektif rolünün okuyucuya geçmesi bu tür de görülen en belirgin değişimler oldu. Bu tezin amacı aslında dedektif roman türü içerisinde yer almayan üç romanın, dedektif roman türünün değişen özelliklerini ele alarak incelemektir. John Fowles'ın Koleksiyoncu, Peter Ackroyd'un Chatterton ve Kazuo Ishiguro'nun Çocukluğumu Ararken romanlarında gelenekselden günümüze dedektif romanına özgü hangi öğelerin eserlerde örneklendirip hangi öğelerin farklılık gösterdiğine değinilirken postmodernismle anılan metinlerarasıcılık, parodi, parçalanmış zaman ve mekan gibi kavramlar gerçek ve gerçek olmayan arasındaki fikir ayrılığına da bakılacaktır. Tez, amacın belirtildiği kısa bir giriş; hem dedektif romanın tarihsel gelişimini günümüze kadar inceleyen hem de postmodernism ve yapılsalcılık sonrasının anlatıldığı bir teori bölümü, üç romanın incelendiği analiz bölümleri ve sonuç bölümünden oluşur.Doctoral Thesis Güncel İngiliz romanında Neo-Viktoryen bağlamlar: Michel Faber'in Kızıl Taçyaprağı ve Beyaz, Sarah Waters'in Usta Hırsız ve Peter Ackroyd'un Cinayet Sanatı(2015) Gündüz, Ela İpek; Adanur, Evrim Doğan; Er, Zekiye Antakyalıoğlu; Department of English Language and LiteratureTarihsel roman olarak değerlendirilebilen Neo-Viktoryen roman, hakiki geçmiş ve oradan çıkan tarihsel doğrular arasında uyumsuzluk/farklılık farkındalığı olan, güncel zamanların kültürel bir ürünüdür. Bu bakış açısı, 'sahte tarih' (apocryphal) de denilen tarih yazımı gibi, geçmişin alternatif versiyonlarını da sunan yeni yaklaşımlara ilgi çeker. Tarih yazımındaki bu güncel gelişmelerle, tarihsel romanın değerlendirilmesi değişmiştir ve tarihin kurgusallığı artık kurgusallığa bağışık değildir. Bu sebeple, tarihsel roman gerçek ve kurguya olan yaklaşımı açısından, ondan önce gelen tarihsel romanlardan kendini ayırır. Neo-Viktoryen roman, geçmişin alternatif temsillerinde, kurgusal gerçekliği (faction) vurgulayarak, yeni olanaklar bulur. Bu yeni bakış açısıyla, neo-Viktoryen roman ikincil öneme sahip ana karakterler ve uygunsuz Viktoryenlerin görülmeyen hayatlarının tasviri ile geleneksel Viktoryen romanların ve tarihsel metinlerin bıraktığı boşlukları doldurmayı amaçlar. Günümüz İngiliz kültürü Viktoryen döneme karşı bir ilgi içindedir. Neo-Viktoryen roman, günümüz kültürünün köklerini geçmişe dönük bir biçimde değerlendirebilmek için Viktoryen döneme odaklanır. Viktoryen dönemle olan bu geçici uzlaşma; ya daha masum zamanlara ulaşmak, ya da bugünün problemlerine neden olan kaybolmuş gerçeklikleri bulmak içindir. Öyle ya da böyle, özellikle Viktoryen hatırlanır ve sonuçta neo-Viktoryen roman ortaya çıkar. Neo-Viktoryen romanların ortak özelliği özel olarak Viktoryen, genel olarak da tarihle olan ilgileridir. Neo-Viktoryen romanlar geleneksel tarihsel roman ve onun güncel versiyonlarının bir deviasyonudur. Neo-Viktoryen romanların kendi türsel çeşitliliklerinden dolayı, onları tek bir ifade ile tanımlamak zordur. Her neo-Viktoryen roman kendisini diğerlerinden ayıran biçimsel özelliklere sahiptir. Tarihsel roman olarak Neo-Viktoryen roman hem klasik, hem yeni bir tarihsel bakış açısı içerir. Neo-Viktoryen yazarlar konularını ele alırken farklı tarzlardan yararlanırlar. Bu tarzlar genellikle geleneksel türlerden faydalanılarak oluşturulur. Özellikle romans edebi bir tür olarak neo-Viktoryen romancıların kullanımına uygun düşmüştür. Bu bağlamda, John Fowles'ın romans özellikleri taşıyan Fransız Teğmenin Kadını adlı romanı örnek alınarak bu tez üç neo-Viktoryen romana yönelik olarak hazırlanmıştır: Michel Faber'in Kızıl Taçyaprağı ve Beyaz (2002), Sarah Waters'ın Usta Hırsız (2002) ve Peter Ackroyd'un Cinayet Sanatı (1994). Bu romanların analizi ile birlikte, her biri Viktoryen döneme (formları ve içerikleri ile) farklı bir açıdan yaklaşan neo-Viktoryen romanların çeşitli türleri sunulmuştur. Bu roman türleri sırasıyla romans, duygusal ve suç romanlarıdır fakat cinselleştirilmiş bir şekildedirler. Bu geleneksel romanların özellikleri, geçmişi hatırlarken, Viktoryen cinselliğini vurgulayan bir şimdiki bakış açısıyla yeniden kullanılırlar. Yine de, bu yeni-Viktoryen romanların güncel edebiyata en önemli katkısı tarihsel roman geleneklerini yeniden değerlendirmeleridir.