Hemşirelerin Kanser Hastalarına Yönelik Manevi Bakım Uygulamaları ve Karşılaştıkları Engeller

Abstract

Kanser gibi yaşamı tehdit eden hastalığa sahip bireylerde manevi gereksinimler soyut ve karmaşık olup ölçümü güçtür. Bu nedenle kanser hastalarında ölçümü daha kolay olan fiziksel gereksinimler öncelikle ele alınmakta, manevi gereksinimler gözden kaçabilmektedir. Araştırmada, kanser hastası ile en fazla zaman geçiren sağlık profesyonellerinden hemşirelerin manevi bakım ve uygulamaları ile manevi bakım hizmeti sunarken karşılaşabilecekleri engeller konusunda görüşlerinin belirlenmesi amaçlanmıştır. Tanımlayıcı tipteki araştırmanın örneklemini bir üniversite hastanesinin onkoloji kliniklerinde çalışan 134 hemşire oluşturmuştur. Araştırmanın verileri yarı yapılandırılmış anket formu kullanılarak toplanmıştır. Hemşirelerin, %69,4’ünün kendilerini manevi açıdan oldukça güçlü olarak tanımladıkları, %50,7’sinin hastalarına bazen manevi bakım uyguladıkları, %81,3’ünün, manevi bakım konusunda eğitim almadıkları saptanmıştır. Hemşireler manevi bakımda “hastalar için önemli olan manevi aktivitelerin ve inanışların desteklenmesi (%68,6)” nin hastalar için çoğu zaman uygun bir uygulama olduğunu belirtmişlerdir. Hemşireler manevi bakımda karşılaşılan en önemli engelleri; “yeterli zaman yokluğu (%94,8)”, “hasta ile manevi konuların konuşulup tartışılabileceği özel mekanların yokluğu (%89,5)” ve “manevi konularda eğitim eksikliği (%83,6)” olarak belirtmişlerdir. Onkoloji hemşirelerin mezuniyet sonrası eğitimler ile manevi bakım konusunda bilgi düzeylerinin iyileştirilmesi; manevi bakımın sadece teorik eğitim ile kalmaması, hastaların gereksinimleri doğrultusunda manevi bakım uygulamalarının sıklığının arttırılması önerilmektedir.