Güvenli Üçüncü Ülke Uygulamaları: Uygulamanın Dayanakları, Eleştirileri ve Hukukiliği

Abstract

Asylum shopping, uydu mültecilik ve yük dağılımı (burden-sharing) gibi sorunlara çözüm olması için geliştirilengüvenli üçüncü ülke uygulaması, hem yarattığı sonuçlardan ötürü hem de bizzat uygulamanın kendisinin hukukaaykırı olması yönünden ortaya çıktığı günden itibaren sıklıkla eleştirilmektedir.Uygulama, mültecinin yapmış olduğu sığınma başvurusunun başvurudan önce menşe ülkesinden başka bir ülkedebulunması ve bu ülkede sığınma başvurusunda bulunabileceği gerekçesiyle kabul edilemez başvuru olarak değerlendirilmesini öngörmektedir. Uygulama ile başvurusu kabul edilemez başvuru sayılan mülteci, kendisi için “güvenli” olarak değerlendirilen bu ülkeye sığınma başvurusu yapması amacıyla gönderilmektedir.Güvenli üçüncü ülke uygulaması, geri gönderme yasağını ihlal edebilecek durumlar yaratması, mültecilerin etkinkorumadan yararlanamamasına yol açması ve 1951 tarihli Mültecilerin Hukuki Durumuna Dair Sözleşme’ye aykırıolması nedeniyle doktrinde sıklıkla eleştirilmektedir. Güvenli üçüncü ülke uygulamalarına getirilen eleştirileringiderek artması uygulamanın dayanakları ve eleştirileriyle birlikte değerlendirilmesini gerekli kılmaktadır.