Nadine Gordimer'ın 'None To Accompany Me' adlı eseri ve Türkçe çevirisinin postkolonyal tema ve dil bağlamında karşılaştırmalı çalışması

Abstract

Bu çalışmanın amacı Nadine Gordimer'ın Nobel Edebiyat Ödülü'nü aldıktan sonra yazdığı ilk romanı olan Yanımda Kimse Yok adlı eserinin Türkçeye çevirisini, biçem ve tema çerçevesinde incelemektir. Çalışmada Nadine Gordimer'ın tercih edilme sebebi, V. S. Naipaul, Chinua Achebe, Salman Rushdie gibi sömürgecilik sonrası dönemi ele alan birçok önemli yazarın dışında, Güney Afrikalı kadın bir yazarı incelemektir. Sömürgecilik sonrası dönemini yansıtan None To Accompany Me ve kitabın Türkçe çevirisi Yanımda Kimse Yok arasında çeviri üzerine yapılan bu nitel karşılaştırmada, koloni sonrası döneme ait temaların, dil ve biçemin hedef kültür olan Türkçe'ye aktarımının, Paul Bandia'nın üç katmanlı yaklaşımı ile incelenmesi uygun görülmüştür. Sömürge sonrası dönem eserlerinin dil, biçem ve içerdiği temalardan kaynaklı farklılıklarından ötürü, çevirmenin kullandığı çeviri stratejisi Paul Bandia'nın üç katmanlı çeviri yaklaşımı çerçevesinde incelenmiştir. Bu yaklaşımın ilk basamağı Vinay and Darbalnet'in çeviri metodları, ikinci ve üçüncü basamağı ise Lawrence Venuti'nin yerlileştirme ve yabancılaştırma yaklaşımı açısından analiz edilmiştir. Genel olarak bu çalışmanın amacı, sömürgecilik sonrası metinlere özel olan biçem ve tema özelliklerinin hedef kültüre çeviribilim bağlamında aktarımını incelemektir.The aim of this study is to examine the translation of Turkish version of Nadine Gordimer's first novel None to Acoompany Me written after receiving the Nobel Prize in Literature within the framework of style, language and theme. The reason why Nadine Gordimer was preferred in this study is to examine a South African woman author other than many important authors in the postcolonial period such as V. S. Naipaul, Chinua Achebe and Salman Rushdie. As None to Accompany Me has specific cultural elements, linguistic structures and postcolonial themes that are intrinsic to the postcolonial period, it is conceded to benefit from two translational approaches and one translation method during the analysis of translator's translation strategy. Paul Bandia's tripartite or three-tier translation approach will be used as the main method and Lawrence Venuti's foreignization and domestication approach and Vinay and Darbalnet's translation procedures will be considered as supporting methods during the qualitative comparison of two books. The first translation step of Bandia's approach will be analyzed within the framework of Vinay and Darbalnet's methods and the second and third steps of translation process will be assessed in terms of Lawrence Venuti's foreignization and domestication approach. In general, the aim of this study is to examine the transfer of indigenous style and thematic features that are specific to the postcolonial texts to the target culture and language that is unfamiliar to postcolonial spirit.