Diabetes Mellitus'ta Ghrelin, Nesfatin-1 ve Vaspin İlişkisi

Abstract

Bu tez çalışmasında, Diabetes Mellitus'lu bireylerde spesifik adipokinler olan Ghrelin, Nesfatin-1 ve Vaspin düzeyleri incelenmiş ve bu düzeylerin glisemik kontrol göstergelerinden biri olan HbA1c ile olası ilişkileri değerlendirilmiştir. Diabetes Mellitus, küresel yaygınlığı giderek artan, insülin direnci, glukoz metabolizmasında bozulma ve kronik inflamasyon ile karakterize karmaşık bir metabolik hastalıktır. Adipoz dokudan salgılanan adipokinlerin insülin duyarlılığı, enerji dengesi ve inflamatuar yanıtların düzenlenmesinde önemli roller oynadığı bilinmektedir. Bu moleküllerin diyabet patofizyolojisindeki etkileriyle ilgili yapılan önceki çalışmalar, tanısal biyobelirteç veya terapötik hedef olarak potansiyel taşıdıklarını öne sürmektedir; ancak bu ilişkilerin mekanizmaları hâlâ netlik kazanmamıştır. Bu araştırmada, ELISA yöntemi ile kan örneklerinde yapılan biyokimyasal analizler ve HbA1c düzeyleriyle yapılan istatistiksel korelasyon çalışmaları sonucunda, adı geçen adipokinlerin diyabet tanı ve tedavisindeki potansiyel önemine dair veriler elde edilmiştir. Bulguların, diyabetin patofizyolojisine dair daha derin bir anlayış geliştirilmesine ve gelecekteki tanı/tedavi stratejilerine bilimsel katkı sunması beklenmektedir.This thesis aims to investigate the levels of specific adipokines—Ghrelin, Nesfatin-1, and Vaspin—in individuals with Diabetes Mellitus and examine their associations with glycemic control markers such as HbA1c. Diabetes Mellitus is a complex metabolic disorder with increasing global prevalence and is associated with insulin resistance, impaired glucose metabolism, and chronic inflammation. Adipokines secreted from adipose tissue are known to play regulatory roles in insulin sensitivity, energy homeostasis, and inflammatory responses. While previous studies have suggested that these molecules may serve as potential biomarkers or therapeutic targets in diabetes, their specific mechanisms and relationships with metabolic indicators remain unclear. Through biochemical analysis of blood samples using ELISA and statistical correlation with HbA1c levels, this study provides insights into the potential diagnostic and therapeutic significance of these adipokines in diabetes. The findings are expected to contribute to a deeper understanding of the pathophysiology of diabetes and offer scientific support for future strategies in diagnosis and treatment.