Browsing by Author "Karahan, Zehra Can"

Now showing 1 - 5 of 5

Citation - WoS: 1
Citation - Scopus: 1
Does Reformer Pilates Exercise Improve Cognitive Functions in Sedentary Women? a Randomized Controlled Study
(Elsevier, 2024) Ozeren, Aysenur; Ulug, Naime; Sahan, Nilay; Karahan, Zehra Can
Background: The reformer is an apparatus on which to perform the foot work and the body in a comfortable, nonweight-bearing supine position and keeps the muscles in balance. The aim of this randomized controlled and single-center study was to investigate the effect of reformer Pilates exercises on cognitive functions in sedentary women. Methods: A total of 44 sedentary women aged between 24 and 50 were randomized into two groups. The reformer Pilates group received a 6-week exercise program (45 min/twice per week), while the control group didn't receive any exercise program. Outcomes measured before and after the interventions were, right/left discrimination and scores of two questionnaires: Stroop Test and The Pittsburgh SleepQuality Index. Results: Reformer pilates group showed significant improvement in terms of the Stroop Test (STROOP) "STROOP-B" (t0 = 156; p < 0.05; Cohen d = 0.12), "STROOP-C" (U = 144.5; p < 0.05; Cohen d = 1.13) and "STROOP-D" (U = 165; p < 0.05, Cohen d = 0.40) when compared to control group. In the comparison of the results of the right-left separation in both groups, the difference values were not statistically significant (p > 0.05). Similarly, in the both groups the sleep quality of the individuals improved, but the difference was not statistically significant (p > 0.05). Conclusion: The results of the current study suggest that Reformer Pilates exercises may be more effective on cognitive functions compared to no exercise intervention in sedentary women. Clinical Trial Number: NCT05932004.
Effect of COVID-19 Infection on the Performance of Elite Adolescent Overhead Athletes
(SAGE Publications Ltd, 2025) Uluǧ, Naime; Kodak, Seyde Büşra; Kodak, Muhammed Ihsan,; Karahan, Zehra Can; Kiliç, Erden
Background: COVID-19 might have a negative impact on sports performance. There are few studies in the literature that assess how the sports performance of adolescent athletes is affected by COVID-19. Objective: This study aimed to compare the sports performance of adolescent overhead athletes who had COVID-19 infection with those who had not. Methods: The study involved adolescent elite overhead athletes from basketball, volleyball, handball, and tennis. Athletes’ performance were assessed using core muscle endurance, hand grip strength, upper extremity functional performance, reaction time and agility performance, and the 3-min step test. Results: Study included 47 adolescent overhead athletes (mean age 15.15 ± 1.51 years). The COVID-19 group showed significantly higher Borg Scale scores and decrease in oxygen saturation levels only after the step test (p = 0.02, p = 0.02, respectively). Additionally, COVID-19 group had lower grip strength in both right and left hands compared to the non-COVID group (p = 0.01, p = 0.05, respectively). No significant association was found between core muscle power and endurance, upper extremity functional performance, reaction time and agility performance (p > 0.05). Conclusions: Our results showed reduced hand grip strength and increased fatigue following COVID-19 infection in adolescent overhead athletes. Time period after COVID-19 infection had a negative correlation with sports performance and core endurance. © 2025 Elsevier B.V., All rights reserved.
Koroner Arter Bypass Greft Cerrahisi Sonrası Fiziksel Aktivite Danışmanlığının Erken Dönem Sonuçlarının İncelenmesi
(2024) Karahan, Zehra Can; Çırak, Yasemin Buran; Arıkan, Hülya
Amaç: Koroner arter hastalığı için önemli bir risk faktörü olan fiziksel inaktivite, koroner arter bypass greft (KABG) ameliyatı sonrasında artırılmalıdır. Bu çalışmanın amacı, KABG ameliyatı geçirmiş hastalarda erken dönemdeki fiziksel aktivite (FA) danışmanlığının etkilerini incelemekti. Gereç ve Yöntem: Çalışmaya dahil edilen 30 erkek hasta rastgele iki gruba ayrıldı. 15 hasta FA danışmanlığı ve rutin fizyoterapi alırken, diğerleri sadece rutin fizyoterapi aldı. FA, egzersiz kapasitesi, günlük yaşam aktiviteleri, uyku kalitesi, depresyon ve anksiyete ameliyattan önce ve iki hafta sonra değerlendirildi. Tüm hastalara taburcu olduktan sonra FA ve enerji harcaması değerlendirmesi için bir aktivite monitörü (MF-SenseWear Armband) takıldı. Enerji harcaması, ortalama MET değeri, FA süresi, yatma ve uyuma süresi ve günlük adım sayısı taburcu olduktan sonraki 7 gün boyunca izlendi. Bulgular: 6 dakikalık yürüme mesafesi FA grubunda 507,87±77,70 m'den 470,46±69,83 m'ye (p=0,001) ve kontrol grubunda 499,80±82,93 m'den 448,00±64,25 m'ye (p=0,002) düşdü, ancak aradaki fark anlamlı değildi (p=0,610). FA danışmanlığı, toplam enerji harcamasını (8516.10±1489.75 karşı 8568.75±999.68 joule, p=0.910), aktif enerji harcamasını (307.43 joule (min 13.57-maks 3300.57) karşı 303.68 joule (min 30.71-maks 11.68), p=0. 412), ortalama metabolik eşdeğer (1.30±0.16 karşı 1.17±0.17, p=0.057), FA süresi (16.57 dakikaya (min 0.71- maks 180) karşı 16.85 dakika (min 3.57-maks 58.71), p=0.367), adım sayısı (723.86 adıma (min 198.57-maks 5944.14) karşı 796.28 (min73.86-maks 4217.86), p=1.000). Sonuç: FA danışmanlığımız, CABG ameliyatı sonrası FA'yı ve klinik sonuçları geleneksel tedaviden daha fazla iyileştirmedi. Etkinliğin gösterilmesi için daha uzun takiplere ihtiyaç vardır.
Citation - WoS: 1
Citation - Scopus: 1
A Retrospective Study of Tracheostomy Care and Decannulation of the Patients in a Palliative Care Center
(Sage Publications inc, 2024) Zengin, Hilal; Karahan, Zehra Can
Background: World Health Organization defines palliative care as a multidisciplinary approach to enhancing patients physical, psychological, and emotional well-being. Our study investigated palliative care unit decannulation rates and factors affecting success. Methods: The data of patients hospitalized in the palliative care clinic between 2017 and 2019 were analyzed retrospectively. Demographic data, diagnoses, comorbidities, nutritional status, Norton and Braden Scale scores, day of hospitalization, and discharge direction of the patients were recorded. All patients were evaluated and treated by a multidisciplinary team. Results: One hundred two tracheostomy patients were monitored. Patients in the palliative care clinic had an average stay of 22.19 +/- 13.67 days (median: 21, min: 4, max: 66). Forty-one patients were decannulated. Statistically significant age difference was observed between decannulated and non-cannulated groups, with the decannulated group having a significantly lower mean age (52.10 +/- 20.54, median: 53) compared to the non-decannulated group (61.48 +/- 18.07) (z = -2.516, P = .012). The mean Braden scale score of the decannulated group (14.29 +/- 2.50) was significantly higher than that of the non-decannulated group (12.20 +/- 2.82) (z = 3.823, P < .001), and the mean Norton scale score of the decannulated group (11.34 +/- 2.50) was significantly higher than that of the non-decannulated group (9.46 +/- 2.46) (z = 3.472, P = .001). Conclusion: Patients with tracheostomy can be easily followed and decannulated in palliative care clinics. It is important that a multidisciplinary team is involved in palliative care units. Age, immobility, Norton and Braden scales, and level of consciousness are factors affecting the success of decannulation.
Yaşlılarda Düşme Riski ile İlgili Faktörler
(2024) Karahan, Zehra Can; Seymen, Fatma Nur; Özcan, Ayşenur; Türkmen, Ceyhun
Amaç: Düşme yaşlı yetişkinlerde çok yaygın olarak görülen önemli bir problemdir. Çalışmanın amacı, yaşlı bireylerde düşme riski ile ilgili faktörleri incelemektir. Araçlar ve Yöntem: Çalışmada 65 yaş üstü 110 birey incelendi. Bireylerin demografik bilgileri ve son 1 yıl içerisindeki düşme sayıları kaydedildi. Katılımcıların bilişsel becerileri Montreal Bilişsel Değerlendirme (MoCa) Ölçeği ile, anteriyoposterior dinamik denge Fonksiyonel Uzanma Testi (FUT) ile, lateral denge Tandem Duruş Testi (TDT) ile, denge ve düşme olasılığı Berg Denge Testi (BDT), fonksiyonel hareketlilik Zamanlı Kalk Yürü Testi (ZKYT) ile, alt ekstermite enduransı ve fonksiyonel kas gücü 1-Dakikalık otur-kalk Tesi (1-DOKT) ile ve servikal propriosepsiyon stabilizatör ile değerlendirildi. Bulgular: Katılımcıların yaş ortalaması 71.26±6.20'dir ve son bir yıl içinde 0.41±1.02 düşme yaşamışlardır. TDT süresi: 25.95±7.93 saniye, MoCa: 18.65±4.90, FUT: 21.83±8.38 cm, BDT: 51.11±4.47, ZKYT: 12.01±3.89 saniye, 1-DOKT: 18,61±8,23 tekrar, servikal propriyosepsiyon hatası: % 15.49±13.01 olarak bulundu. Düşme sayısı ile yaş (r=-0.081, p=0.399), boy (r=-0.030, p=0.756), TDT (r=0.144, p=0.134), bilişsel düzey (r=-0.015, p=0.878), BBT(r=-0.079, p=0.414) ve servikal propriyosepsiyon(r=-0.135, p=0.160) arasında istatistiksel olarak anlamlı olmayan negatif bir korelasyon görüldü. Erkekler kadınlara kıyasla daha fazla düşme bildirmiştir ve olasılık oranı 3.14'tür (%95 güven aralığı: 1.21-8.14). Sonuç: Bu çalışma, yaşlı insanlar arasında düşmelerle ilişkili faktörlere dair değerli bilgiler sunmaktadır. Bulgular, düşmelerde kilit bir faktör olarak cinsiyetin önemini göstermekte ve vücut ağırlığı, denge, servikal propriosepsiyon ve yaşın düşme olasılığı üzerindeki olası etkisini ortaya koymaktadır.