Adölesanlarda Tek Taraflı ve Çift Taraflı Çanta Taşımanın El ve Parmak Kavrama Kuvveti, Sagital Dizilim, Postür, Üst Ekstremite Fonksiyonu ve Beden Hoşnutluğu Üzerine Etkilerinin İncelenmesi

Abstract

Bu araştırmanın amacı, adölesanlarda tek taraflı çanta taşımanın el ve parmak kavrama kuvveti, baş tilt açısı (BTA), kraniyovertebral açı (KVA), servikotorasik açı (STA), postür, üst ekstremite fonksiyonu ve beden hoşnutluğu üzerindeki etkilerini incelemek ve bu verileri çift taraflı çanta taşıyan bireylerle karşılaştırmaktır. Çalışmanın bir diğer amacı da değerlendirilen parametrelerin birbirleriyle olan ilişkilerini araştırmaktır. Araştırmaya, yaş ortalaması 12,85 ± 1,54 yıl olan ve yaşları 10 ile 17 yıl arasında değişen toplam 47 adölesan katılımcı dahil edilmiştir. Katılımcılar, çanta taşıma alışkanlıklarına göre tek taraflı çanta taşıyan (n= 23) ve çift taraflı çanta taşıyan (n= 24) olmak üzere iki gruba ayrıldı. Postüral açı ölçümleri (BTA, KVA, STA), fotometrik yöntem ile dijital fotoğraflar üzerinden ImageJ programı kullanılarak yapıldı. El kavrama kuvveti Jamar® el dinamometresi, parmak kavrama kuvveti Jamar® pinchmetre kullanılarak değerlendirildi. Postür, New York Postür Analizi, üst ekstremite fonksiyonu QuickDASH, beden hoşnutluğu ise Beden Bölgelerinden ve Özelliklerinden Hoşnut Olma Ölçeği ile değerlendirilmiştir. Tek taraflı çanta taşıyan bireylerin kilosu (p = 0,002), vücut kitle indeksi (p = 0,005), dominant (p = 0,002) ve non-dominant el kavrama kuvveti (p= 0,006), ve dominant parmak kavrama kuvveti (p= 0,011) çift taraflı çanta taşıyan bireylerden daha yüksek olduğu tespit edildi. BTA, KVA, STA, postür puanı, QuickDASH skoru ve beden hoşnutluğu açısından gruplar arasında fark saptanmadı (p> 0,05). Yaş, boy, kilo ve vücut kitle indeksi ile el ve parmak kavrama kuvvetleri arasında pozitif yönde orta ile kuvvetli arasında değişen düzeyde ilişki olduğu belirlendi. Çanta ağırlığı ile dominant (r =-0,352, p =0,015) ve non-dominant (r =-0,361, p = 0,013) el kavrama kuvveti arasında negatif yönde orta kuvvette, dominant el kavrama kuvveti ile STA arasında negatif yönde orta kuvvette (r =-0,354, p = 0,015) ilişki saptandı. QuickDASH skoru ile beden hoşnutluğu arasında negatif yönde orta kuvvette (r =-0,300, p = 0,041), KVA arasında pozitif yönde zayıf ilişki (r = 0,292, p = 0,046) olduğu belirlendi. BTA ile STA arasında negatif yönde orta kuvvette (r =-0,384, p = 0,008) bir ilişki olduğu bulundu. Adölesanlarda tek taraflı çanta taşıma, el ve parmak kavrama kuvvetini artırmaktadır. Tek taraflı ve çift taraflı çanta taşıyan grupların postüral açıları, genel postürü, üst ekstremite fonksiyonunu ve beden hoşnutluğu benzerdir. Çanta ağırlığının artması kavrama kuvvetinde azalma ile ilişkilidir ve postüral açılardaki değişimler, el kavrama kuvvetini, el fonksiyonlarını ve beden algısını farklı düzeylerde etkilemektedir. Tek taraflı çanta taşımanın kısa vadede postüral hizalanma üzerinde anlamlı bir bozulmaya neden olmadığı, taşımanın yapıldığı tarafın tekrarlayan yüklenmeye maruz kalmasının el ve parmak kavrama kuvvetinde artışa neden olabileceği düşünülmektedir. Anahtar Kelimeler: adölesan, beden algısı, el kuvveti, postür,

The aim of this study is to examine the effects of unilateral backpack carrying on hand and finger grip strength, head tilt angle (HTA), craniovertebral angle (CVA), cervicothoracic angle (CTA), posture, upper extremity function, and body satisfaction in adolescents, and to compare these data with individuals carrying backpacks bilaterally. Another aim of the study is to investigate the relationships between the evaluated parameters. A total of 47 adolescent participants with a mean age of 12.85 ± 1.54 years, ranging between 10 and 17 years old, were included in the study. Participants were divided into two groups based on their backpack carrying habits: unilateral backpack carriers (n=23) and bilateral backpack carriers (n=24). Postural angle measurements (HTA, CVA, CTA) were performed using a photometric method on digital photographs with the ImageJ software. Hand grip strength was evaluated using the Jamar® hand dynamometer, and finger grip strength was assessed with the Jamar® pinch meter. Posture was evaluated by the New York Posture Analysis, upper extremity function by QuickDASH, and body satisfaction by the Body Areas and Features Satisfaction Scale. It was found that individuals carrying backpacks unilaterally had higher body weight (p = 0.002), body mass index (p = 0.005), dominant (p = 0.002) and non-dominant hand grip strength (p = 0.006), and dominant finger grip strength (p = 0.011) than those carrying backpacks bilaterally. No difference was found between the groups in terms of HTA, CVA, CTA, posture score, QuickDASH score, and body satisfaction (p> 0.05). Positive correlations ranging from moderate to strong were determined between age, height, weight, and body mass index with hand and finger grip strengths. There was a moderate negative correlation between backpack weight and dominant (r =-0.352, p = 0.015) and non-dominant (r =-0.361, p = 0.013) hand grip strength, and between dominant hand grip strength and CTA (r =-0.354, p = 0.015). A moderate negative correlation was found between QuickDASH score and body satisfaction (r =-0.300, p = 0.041), and a weak positive correlation with CVA (r = 0.292, p = 0.046). A moderate negative correlation was also found between HTA and CTA (r =-0.384, p = 0.008). Unilateral backpack carrying in adolescents increases hand and finger grip strength. Postural angles, general posture, upper extremity function, and body satisfaction were similar between unilateral and bilateral backpack carriers. Increased backpack weight is associated with decreased grip strength, and changes in postural angles affect hand grip strength, hand functions, and body perception at different levels. It is thought that unilateral backpack carrying does not cause significant short-term postural misalignment, and that repetitive loading on the carrying side may lead to increased hand and finger grip strength. Keywords: adolescent, body image, hand strength, posture.