E-devlet için Afet Yönetim Sistemini Geliştiren Şeyler

Abstract

Afetler vatandaşların yaşamları ve mülkleri için gerçek bir tehdit oluşturmaktadır. Bu nedenle, tehditlerini azaltmak gerekir. Bu hedefe ulaşmak için afet yönetim sisteminin geliştirilmesi için bir çerçeve önerilmiştir. Akıllı Afet Yönetim Sistemi (SDMS) adı verilen gelişmiş sistem; bit, özellikle Nesnelerin İnterneti (IoT) teknolojisine. Önerilen sistemin tüm katılımcıları ve faaliyetleri, Birleşik Modelleme Dili (UML) diyagramları (kullanım-durum diyagramı ve aktivite diyagramı) kullanılarak sistem için kavramsal bir tasarım hazırlanarak açıklığa kavuşturuldu. Bu çaba vatandaşların BİT kullanımına karşı hazırlıklı olmama durumunun üstesinden gelmek ve afetlere karşı hazır olmalarını artırmak için yapılmıştır. Irak bu araştırma için örnek olay olarak seçildi. Irak vatandaşlarının hazır bulunmaması, iki farklı yöntem kullanılarak, felaket alanındaki uzmanlarla ve BİT alanındaki uzmanlarla yapılan görüşmelerle çıkarıldı. Diğer yöntem Irak vatandaşlarına bir anket formu dağıtmaktır.

Disasters pose a real threat to the lives and property of citizens; therefore, it is necessary to reduce their impact to the minimum possible. In order to achieve this goal, a framework for enhancing the current DMS was proposed, called Smart Disaster Management System (SDMS). The smart aspect of this system is due to the application of the principles of Information and Communication Technology (ICT), especially the Internet of Things (IoT). All participants and activities of the proposed system were clarified by preparing a conceptual design by using The Unified Modeling Language (UML) diagrams (both, use-case and activity diagrams). This effort was made to overcome the lack of citizens' readiness towards the use of ICT as well as increase their readiness towards disasters. Iraq was chosen as a case study for this research. The lack of readiness on part of Iraqi citizen was inferred by using two different methods, interviews with experts in the field of disasters and experts in the field of ICT. The other method was based on distributing a questionnaire form to the target sample.