On Dokuzuncu Yüzyıl Çocuk Macera Romanlarında Sömürgeci İdeolojinin Temsili: R. M. Ballantyne'nın The Coral Island, W. H. G. Kingston'ın In The Wilds Of Africa ve H. R. Haggard'ın King Solomon's Mines

Abstract

Bu çalışma on dokuzuncu yüzyıl çocuk macera romanlarının, macera adı altında, İngiliz sömürgeciliğinin propagandasını yaptığını ileri sürmektedir. Bunu göstermek için de, R. M. Ballantyne'nın The Coral Island (1858), W. H. G. Kingston'ın In the Wilds of Africa (1871) ve H. R. Haggard'ın King Solomon's Mines (1885) romanlarını postkolonyal teori yaklaşımıyla incelemektedir. Çalışmada, bahsedilen romanların analizleri için başlıca postkolonyal eleştirmen Edward Said, Homi K. Bhabha ve sömürge karşıtı düşünür Frantz Fanon'un yaklaşımı kullanılmaktadır. Seçilen romanlarda örneklendirilen 'stereotip,' 'öteki,' 'sömürgeci bakışı,' 'taklitçilik,' 'melezlik,' 'üçüncü uzam,' ve 'ikilem' gibi postkolonyal kavramların araştırılmasındaki amaç, sömürgeci söylemin, sömürgeci ideolojiyi güçlendirmek ve çocuk okuyuculara iletmek için nasıl işlediğini ortaya çıkarmaktır. Yapılan analizlerin ışığında çalışma; on dokuzuncu yüzyıl çocuk macera romanlarının, anlatıcı, olay örgüsü, yer ve zaman, karakter oluşturma ve içerik özellikleri açısından izledikleri benzer bir modelle geleceğin 'ideal' İngiliz sömürgecilerini oluşturmaya çalıştığını göstermektedir. Söz konusu romanların basımı arasında geçen süreyi göz önünde bulundurulduğunda çalışma; ayrıca, on dokuzuncu yüzyılın sonuna doğru, sömürgeci, asimile ve hibrid kişiler arasında daha uyumlu bir ilişki sundukları için romanların birbirinden farklılaştığını da göstermektedir. Böylece, çalışma, on dokuzuncu yüzyıl İngiliz çocuk macera romanlarının, sömürgeci ideolojinin ürünü ve sürdürücüleri olarak düşünülebileceği sonucunu çıkarmaktadır.

The study argues that nineteenth-century children's adventure novels make propaganda for the British Imperialism under the cover of adventure. To indicate this, it analyses R. M. Ballantyne's The Coral Island (1858), W. H. G. Kingston's In the Wilds of Africa (1871) and H. R. Haggard's King Solomon's Mines (1885) within the frame of postcolonial theory. In the study, mainly postcolonial critics Edward Said's, Homi K. Bhabha's and anticolonial thinker Frantz Fanon's approaches are employed for the analyses of the aforementioned novels. The point in exploring postcolonial concepts such as 'stereotype,' 'other,' 'colonial gaze,' 'mimicry,' 'hybridity,' 'third space,' and 'ambivalence' exemplified in the selected novels, is to find out how colonial discourse operates in them to reinforce and convey the imperialist ideology to child readers. In light of the analyses, the study reveals that nineteenth-century adventure novels attempt to construct 'ideal' British colonisers of the future with a similar pattern they follow in regards to the features of narrative voice, plot structure, setting, characterisation and content. Considering the elapsed time among the publication of the novels, the study also indicates that they differ from one another as they present a more harmonious relationship among the coloniser and the assimilated and hybrid colonised towards the end of the nineteenth-century. Thus, the study concludes that nineteenth-century children's adventure novels may be considered to be products and perpetuators of the imperialist ideology.