Peter Ackroyd'un tarihsel üstkurmaca olarak adlandırılan romanlarının kurgu,gerçek ve zaman kavramlarını postmodern yaklaşım açısından yansıtması

Abstract

Bu çalısma Peter Ackroyd'un `tarihsel üstkurmaca' olarak tanımlanan The Great Fire of London, Hawksmoor ve First Light romanlarındaki postmodern teknikleri incelemektedir. nceleme üstkurmaca yazın türü ile ilgili art alan bilgisi sunmakta ve yeni tarihselcilik ve tarihsel üstkurmaca türüne kısa bir bakıs atmaktadır. Çalısmanın kapsadıgı inceleme eserlerin anlatımı ve planı, karakterleri, zaman ve mekanı, ve dili üzerinden örnekler verilerek yapılmıstır. Hiciv, parodi, kendini yansıtma ve metinlerarasılık gibi postmodern metodları kullanarak, Ackroyd kurgu, tarih ve zaman kavramlarını sorgularken, ngiliz seleflerinin izinden gitmekte ve ngilizlik adını verdigi nosyonu kendi eserlerinde sürdürmektedir. Kısaca, çalısmanın amacı, Ackroyd'un tarihsel üstkurmaca yazın türüne örnek olan eserlerinin postmodern kurgu, tarih ve zaman kavramları anlayısına ne sekilde bir katkısı oldugunu ispatlamaktır.

This paper analyzes the postmodern techniques, which Peter Ackroyd uses in his historiographic metafictions, namely The Great Fire of London, Hawksmoor and First Light. The study includes background information on the metafiction genre and briefly takes a look at new historicism and the historiographic metafiction genre. The analysis has been done in terms of narration and plot, characters, time and setting, and language. Through the employment of postmodern methods, such as pastiche, parody, self-reflexivity and, intertextuality, Ackroyd problematizes issues such as fiction and reality, and concept of time, while keeping a style very much adherent to his British predecessors, calling this notion, Englishness. In brief, the paper aims at proving how Ackroyd?s historiographic metafictions contribute to the postmodern understanding of fiction, reality and time.