TR-Dizin
Permanent URI for this collectionhttps://ada.atilim.edu.tr/handle/123456789/21
Browse
Browsing TR-Dizin by Author "Adanur, Evrim Doğan"
Now showing 1 - 2 of 2
- Results Per Page
- Sort Options
Article Shakespeare’in The Winter’s Tale ve Winterson’ın The Gap Of Time Eserlerinde Zamanın Travması(2018) Adanur, Evrim Doğan; Department of English Language and LiteratureWilliam Shakespeare’in The Winter’s Tale oyunu ve bu oyunun roman türünde yeniden yazımı olan Jeannette Winterson’ın The Gap of Time’ı zaman kavramını travmatik olarak işlemektedirler. Shakespeare ‘in oyununda, trajediye yol açan travmatik olaylar 16 yıllık bir aradan sonra “Zaman” karakterinin yardımıyla görünüşte mutlu bir sona doğru yöneltilir. Winterson’ın romanında ise anlatıcı Zaman karakterinin rolünü üstlenerek yer ve zaman değiştirir. Bu zaman değişikliği hem travmanın sonucu zamanın akışını bozarken hem de aslında başka türlü mümkün olmayacak bir uzlaşmayı olanaklı kılarak tam bir çözümleme olmadan, zoraki bir uzlaşmanın getirdiği travmaya sebep olmaktadır. Travma Shakespeare’in The Winter’s Tale oyununda mucize ve affetme yoluyla, Winterson’ın romanında ise affetme ve yeni kuşağın eski neslin hatalarını tekrar etmeyeceğine olan inanç ile geçirilmeye çalışılır. Bu makalede, bu iki eserdeki zaman boşluğunun travması Cathy Caruth’un travmatik olanı geçiştirmenin etkisi teorisi ve Thomas de Quincey’nin Shakespeare’in dramatik eyleminde normal zaman akışına taşınma kavramı doğrultusunda incelemektedir.Article The Uses of Anachronism in Shakespeare’s Troilus and Cressida(2017) Adanur, Evrim Doğan; Department of English Language and Literature17. yüzyılın başlarında yazılan Troilus ve Cressida oyunu geçmiş ve şimdiki zamana ait farklı davranış ilkeleri barındırır. Oyunda şövalyelik zamanlarının kaybolan idealleri Truvalı Hector ile modern olanlar ise Yunanlı Ulysses tarafından temsil edilir. William Shakespeare, ortaçağa ait/feodal olan ile modern/kapitalist olanı birarada sunarak geçmiş ve çağdaşa anakronistik bir yaklaşım getirmektedir. Batı geleneğindeki en ünlü savaş ve kahramanlık hikayesinin kendi yorumunda Shakespeare, doğrusal tarih anlayışını problematize etmekte ve sadece çağdaşa ait olan davranış ve düşünce biçimlerini geçmişe taşıyarak değil, aynı zamanda modern zamanda kahraman olmanın anakronizmini de göstererek geçmişe kairotik bir bakış açısıyla bakmaktadır. Bu gerekli anakronizm Shakespeare'e Rönesans dönemine ortaçağ boyunca romans geleneği etkisiyle değişerek gelen sadece görünüşte Homeros'a ait olan bu hikayenin yeniden anlatımıyla erken modern çağın ideolojileri üzerine yorum yapmasına olanak vermektedir
