Shakespeare’in The Winter’s Tale ve Winterson’ın The Gap Of Time Eserlerinde Zamanın Travması

Abstract

William Shakespeare’in The Winter’s Tale oyunu ve bu oyunun roman türünde yeniden yazımı olan Jeannette Winterson’ın The Gap of Time’ı zaman kavramını travmatik olarak işlemektedirler. Shakespeare ‘in oyununda, trajediye yol açan travmatik olaylar 16 yıllık bir aradan sonra “Zaman” karakterinin yardımıyla görünüşte mutlu bir sona doğru yöneltilir. Winterson’ın romanında ise anlatıcı Zaman karakterinin rolünü üstlenerek yer ve zaman değiştirir. Bu zaman değişikliği hem travmanın sonucu zamanın akışını bozarken hem de aslında başka türlü mümkün olmayacak bir uzlaşmayı olanaklı kılarak tam bir çözümleme olmadan, zoraki bir uzlaşmanın getirdiği travmaya sebep olmaktadır. Travma Shakespeare’in The Winter’s Tale oyununda mucize ve affetme yoluyla, Winterson’ın romanında ise affetme ve yeni kuşağın eski neslin hatalarını tekrar etmeyeceğine olan inanç ile geçirilmeye çalışılır. Bu makalede, bu iki eserdeki zaman boşluğunun travması Cathy Caruth’un travmatik olanı geçiştirmenin etkisi teorisi ve Thomas de Quincey’nin Shakespeare’in dramatik eyleminde normal zaman akışına taşınma kavramı doğrultusunda incelemektedir.