Çelik lifli beton kullanılan kirişlerde yorulma davranışı

Abstract

Bu araştırmada çelik lifli beton kullanılan öngermeli kirişlerin yorulma davranışı incelenmiştir. Test elemanları olarak 180×250×3500 mm boyutlarındaki üç adet tek halatla öngerilmiş kirişler kullanılmıştır. Test programındaki ana değişken betonun (geleneksel ve çelik lifli) tipiydi. Çelik lifli kirişlerde, aynı ağırlık oranında iki tip çelik lifi (Dramix ZP 305 and Dramix 4D) kullanılmıştır. Bir deney elemanı geleneksel beton ile diğer iki eleman ise iki tip çelik lifi kullanılarak dökülmüştür. Elemanlar dört nokta eğilme deneyi altında test edilmiştir. İlk olarak deney elemanları çatlatılmıştır. Ardından deney elemanlarına 2000000 çevrim yorulma deneyi uygulanmıştır. Yorulma çevrimleri, önceden belirlenmiş aralıklarda durdurulmuş ve yük-sehim ilişkileri bu çevrimler sonrasında elde edilmiştir. Bu yük-sehim ilişkileri rijitlik ve tokluk paratmeleri göz önüne alınarak değerlendirilmiştir. Yorulma deneyi sonuçları çelik lifli beton kullanılan elemanların rijitliğinin ve tokluğunun geleneksel betona göre biraz daha yüksek olduğunu göstermiştir. Kiriş numunelerinin deneysel yük-deformasyon davranışlarının, literatürde bulunan malzeme modelleri kullanılarak sayısal olarak belirlenmesi için analitik bir çalışma gerçekleştirilmiştir. En uygun malzeme modelleri bulunmuştur.

Fatigue behavior of prestressed steel fiber reinforced concrete beams is investigated in this research. The test series consisted of three singly prestressed beams having 180×250×3500 mm dimensions. The main parameter in the testing program was the type of concrete (conventional or steel fiber reinforced). Two types of steel fibers (Dramix ZP 305 and Dramix 4D) with the same weight ratios were used in the testing program. One specimen was cast using conventional concrete and other two specimens were cast using steel fiber reinforced concrete. The specimens were subjected to four point bending. Initially the specimens were cracked. Fatigue loading was applied to the specimens up to 2000 k cycles. The fatigue loading was stopped and load-deflection relationship of each specimen was obtained at predetermined cyclic intervals. These load-deflection relationships were evaluated in terms of stiffness and flexural toughness. The results indicate that the use of steel fiber reinforced concrete increases both the stiffness and flexural toughness of the beams slightly under cyclic loading compared to that of conventional concrete specimens. Experimentally obtained load-deflection relationships were compared to the load-deflection relationships obtained from sectional analyses using the proposed models in the literature and best fit stress-strain models were determined.