2000-2010 yılları arasında Türk dış politikasının Filistin davasına yönelik tutumunu

Abstract

Bu çalışma, 2000-2010 yılları arasında Türk dış politikasının Filistin davasına yönelik tutumunu tartışmıştır. Aslında bu dönem, Türk politikasını Filistin davasının merkezi bir neden olarak ele almasını sağlayan önemli bir değişikliğe şahit oldu. Bu değişimde, genel olarak uluslararası alanda ve özellikle Orta Doğu'da kalkınma ve adalet partisi ve Türk varlığı önemli bir rol oynamaktadır. Çalışmada ilk olarak Türklerin Filistin davasına yönelik tutumlarının tarihsel gelişimi araştırılmıştır (1948-2002). Ardından çalışma, Kalkınma ve Adalet Partisi'nin (2002-2010) yönetiminden bu yana Filistin davasına yönelik Türk politikasıyla başa çıkmıştır. Çalışma ayrıca Filistinlilere yönelik siyasi önlemleri ve Filistinlilerin topraklarında kalmalarını sağlama çabalarını da ele aldı. Türkiye ile İsrail arasındaki özel ilişkiye rağmen; Türkiye, Filistin haklarını destekleyen ve bu kararların yanında yer alan kararlarla taraflar arasında denge kurduğu bir dış politikada her zaman yanındaydı. Araştırmacı, Türk konumunun, Filistin davasının yıllardır yaşadığı olay ve gelişmelere yönelik tutumunu tanımlamak ve açıklamak için analitik tanımlayıcı yöntemi kullanmıştır. Araştırmacı, Türk siyasi kararını etkileyen iç ve dış faktörleri incelemek için karar verme yöntemini özellikle inceledi. Ayrıca, benzerlik alanlarını ve 2002'den önce ve sonrasında İşgal Altındaki Filistin Toprakları'na Türk siyasi rolü arasındaki farkı bulmak için karşılaştırmalı yöntemi kullandı.This study discussed the Turkish foreign policy toward Palestinian cause between the years 2000-2010. Actually this period witnessed an important change that made Turkish policy to consider the Palestinian cause as centralized cause. The development and justice party and the Turkish presence play an important role in this change and in the international arena in general as well as in the Middle East in particular. The study examined first the historical growth of the Turkish attitude towards the Palestinian issue (1948-2002). Subsequently, the research dealt with the Turkish policy towards the Palestinian question during the rule of the Development and Justice Party (2002-2010). Also the research dealt on the Turkish political measures toward the Palestinian-authority and its measures to enable the Palestinian people to remain on their homeland. Despite of the special relation between Turkey and Israel, Turkey was always alongside with the decisions that support and stand with the Palestinian rights, within a foreign policy that is characterized to be balance between the parties. The researcher followed the analytical descriptive approach which describes the phenomenon studied quantitatively and through the collection and classification of information, and then analyzing it and revealing the relationship between its different dimensions in order to explain it adequately and reach general conclusions that contribute to understanding the present and diagnosing the reality and its causes in order to analyze and describe the Turkish stands towards the incidents and developments that the Palestinian question experienced during the years.Also the researcher examined in a specific way the trend of decision-making process in order to examine both the internal and external aspects that affected the Turkish political decision. The comparative method was used also by the researcher to disclose the spaces of similarities and differences between the Turkish political measures towards the Palestinian occupied territories prior 2002 and after.