İşyeri ve Çalışan Performansı Açısından Örgütsel Sosyal Uyumu: Stk'ların Örneği

Abstract

Göçmen işçi oranının çok yüksek olduğu bir çalışma ortamında, çalışma ekibindeki uyumunçalışanın performansı üzerindeki etkisinin ölçülebilmesi, insan kaynakları ile performans kavramları arasındaki ilişkiyi anlamak için iyi bir fırsattır. Bu araştırmada temel olarak Türkiye'deki STK kuruluşlarında çalışan göçmen çalışanların sosyal ve örgütsel yönlerinin ele alınması amaçlanmıştır. Bu nedenle, içinde bulundukları örgütsel yapı içindeki uyumlarına ek olarak, sosyal açıdan iş arkadaşları arasındaki uyumlarına odaklanmaktadır. Çalışma, göçmen işçiler ile onların yerel iş arkadaşlarının örgütsel uyumu arasında sosyal ve görev (örgütsel) olmak üzere her iki açıdan karşılaştırma çerçevesini dikkate almaktadır. Araştırma, hedeflenen değişkenleri ölçmede güvenilirlik ve yeterlilik için önceden test edilmiş ölçekleri içeren bir anket aracı aracılığıyla öznel bir değerlendirme metodolojisini benimsemektedir. ÖSU ölçeğinin temelini oluşturmak için seçilen araç araştırılmış ve sosyal uyumu ve örgütsel uyumu ölçmede başarılı olduğu kanıtlanmıştır. Türkiye'deki STK'ların yerli ve göçmen çalışanlarından toplam 392 geçerli anket toplanmıştır. İstatistiksel analizin bulguları, ÖSU ve ÇP ölçeklerinin modellerinin uygunluğunu DFA (Doğrulayıcı Faktör Analizi) modeli kullanarak göstermiştir. Betimleyici istatistiklerde, yerel çalışanlar ÖSU ve ÇP boyutlarının çoğunda daha yüksek ortalama puanlar almıştır. Örgütsel sosyal uyumun çalışan performansı üzerindeki etkisi ÖSU ölçeği aracılığıyla gösterilmiştir. Etkilerin doğası ve kapsamı bir boyuttan diğerine farklılık göstermiştir. Olumlu, olumsuz veya 0,05 düzeyinde anlamlı etkiler, yapısal eşitlik modellemesi analizi ile gösterilmiştir. Boyutların çoğuna bakıldığında, ÖSU ve ÇP değerlendirmelerinde cinsiyet, yaş, medeni durum, iş deneyimi, gelir ve ekip büyüklüğü grupları arasında anlamlı bir farklılık bulunmamıştır. ii Bununla birlikte, ÖSU ve ÇP değerlendirmelerinde eğitim düzeyi, Türkçe dil yeterliliği, uyruk ve çalışma düzeyi grupları arasında anlamlı farklılıklar bulunmuştur.

The ability to measure the impact of team cohesion on employee performance in a work environment with a high percentage of migrant workers is a good opportunity to understand the relationship between human resources and performance concepts. The current research mainly targets the social and organizational aspects of migrant workers within NGO organizations in Turkey. As a result, it focuses on their cohesion among co workers from a social point of view, as well as their cohesion within the organizational structure that they are placed in. The study considers a framework for comparing the organizational cohesion of migrant workers and their national co-workers in both social and task aspects (organizational). The study employs a subjective evaluation methodology via a questionnaire tool that contains previously tested scales for reliability and competence in measuring the variables of interest. The instrument chosen to serve as the OSC scale's foundation has been researched and proven to be effective in quantifying social cohesion and organizational cohesiveness. A total of 392 valid questionnaires were collected from national and migrant employees of non-governmental organizations (NGOs) in Turkey. The statistical analysis results demonstrated the fitness of the models of both the OSC and EP scales using a CFA model. Native employees (Turkish) had higher mean scores in the majority of OSC and EP dimensions in descriptive statistics. The impact of organizational social cohesion on employee performance is demonstrated by using the OSC scale. The nature and extent of the impacts varied from one dimension to another. Positive, negative, or no significant impacts were shown through a structural equation modelling analysis. Considering the majority of dimensions, no significant differences were found between gender, age, marital status, work experience, income, and team size groups in their OSC and EP evaluations. Nonetheless, significant differences iv were found between education level, Turkish language proficiency, nationality, and work level groups in their OSC and EP evaluations.