Stria gravidarum ile pelvik taban disfonksiyon semptomları arasındaki ilişkinin gebelik döneminde incelenmesi

Abstract

Bu çalışma; üçüncü trimesterdeki gebelerde stria gravidarum ile pelvik taban disfonksiyonu arasındaki ilişkinin incelenmesi ve stria gravidaruma etki edebileceği düşünülen maternal yaş, gestasyonel yaş, vücut kitle indeksi, gebelik öncesi vücut kitle endeksi, gebelikte alınan kilo, hipermobilite, bel ağrısı ve yeti yitimi, diastasis recti abdominis varlığı ve şiddeti ile ilişkinin incelemesi amacıyla planlandı. Çalışmaya 32-36 haftalar arasında 44 gebe dahil edilmiştir. Pelvik taban disfonksiyonları (PTD), Pelvik Taban Distres Envanteri-20 (PTDE-20); stria gravidarum (SG) şiddeti Davey Skoru; pelvik taban kas kuvveti (PTKK) transperineal ultrason; hipermobilite ise Beighton Hipermobilite Skorlama Sistemi ile değerlendirildi. Gebelerin yaşı, gestasyonel yaşı, gebelikte ve gebelik öncesi vücut kitle indeksi (VKİ) ve gebelikte alınan kilo miktarı kaydedildi. Stria gravidarum ve diğer sonuç ölçümleri arasındaki ilişkiyi değerlendirmek için Pearson korelasyon analizi kullanıldı. Davey Skoru ile PTDE-20 arasında istatistiksel olarak pozitif korelasyon bulunurken (p = 0,007); PTKK ile istatistiksel olarak negatif korelasyon bulundu (p = 0,010). Davey skoru ile gebelikteki VKİ (p = 0,002) ve gebelik önceki VKİ (p = 0,013) değerleri arasında istatistiksel olarak pozitif korelasyon bulundu. Ayrıca Davey skoru ile maternal yaş arasında da istatistiksel olarak negatif korelasyon bulundu (p = 0,008). Sonuç olarak; SG varlığı ve şiddetinin hipermobilite ve gebelikte kilo alımından bağımsız olarak maternal yaş, gebelik ve gebelik öncesi VKİ ile ilişkili olduğu söylenebilir. Bu nedenle sadece gebelikte alınan kilo değil VKİ değerlerini de izlemek SG tahmini için önemlidir. Ek olarak SG varlığı ve şiddeti, PTKK'nin azalması ve PTD varlığı ve şiddeti ile de ilişkiliydi. SG şiddetindeki artış pelvik taban disfonksiyonuna olan yatkınlığı artırabilir. Basit abdominal stria gravidarum değerlendirme yöntemi, gebelikte pelvik taban disfonksiyonu oluşup oluşmayacağını öngörmek için önerilebilir.This study was planned to examine the relationship between striae gravidarum and pelvic floor dysfunction and relationship between stria gravidarum and maternal age, gestational age, body mass index in pregnancy and before pregnancy, weight gain, presence and severity of striae gravidarum, hypermobility, low back pain and disability, presence and severity of diastasis recti abdominis, which are thought to affect striae gravidarum in pregnant women in the third trimester. Forty-four pregnant women between 32-36 weeks were included in our study. Pelvic floor dysfunctions were evaluated by Pelvic Floor Distress Inventory-20 (PFDI-20); SG severity was evaluated by the Davey method; pelvic floor muscle strength (PFMS) was evaluated by Transperineal ultrasound and hypermobility was evaluated by Beighton Hypermobility Score System. Body mass index (BMI) in pregnancy and before pregnancy and the amount of weight gained in pregnancy were recorded. Pearson correlation analysis was used to evaluate the relationship between stria gravidarum and other outcome measures. According to the results, there was significantly positive correlation between the Davey method and the PFDI-20 (p = 0.007); significantly negative correlation was found between PFMS (p = 0.010). Significantly positive correlation was found between the Davey method and BMI in pregnancy (p = 0.002) and BMI before pregnancy (p = 0.013). In addition, there was significantly negative correlation between the Davey method and maternal age (p = 0.008). In conclusion , it can be said that presence and severity of SG were related with maternal age, BMI in pregnancy and BMI before pregnancy independently hypermobility and weight gain. Therefore, to monitor not only weight gain but also BMI is so important to predict SG. In addition, presence and severity of SG were related to the decrease in strength of PFM and the presence and severity of PFD. The increase in severity of SG may increase susceptibility to PFD. The simple abdominal striae gravidarum assessment method can be recommended to predict whether pelvic floor dysfunction will occur during pregnancy.