AB'nin Göç Politikalarında Güvenlik ve İnsani Söylemler Gerilimi: Türkiye Örneği

Abstract

Avrupa Birliği'nin göç politikalarında artan düzensiz göç ve güvenlik kaygılarıyla birlikte güç kazanan güvenlikleştirme söyleminin, insan hakları, mülteci koruması ve dayanışma gibi normatif değerlerle nasıl bir gerilim içine girdiğini Türkiye örneği üzerinden analiz etmektedir. 2015 mülteci krizi ve ardından gelen 2016 Türkiye-AB Mutabakatı, AB'nin güvenliği dışsallaştırma çabalarını ve Türkiye'yi bir tampon bölge olarak konumlandırma stratejisini açıkça yansıtırken, bu yaklaşım AB'nin kendi değerleriyle ciddi bir çelişki oluşturmaktadır. Norman Fairclough'un eleştirel söylem analizi yöntemiyle yürütülen bu çalışma, AB'nin göç politikalarında güvenlik ve insani söylemlerin nasıl şekillendiğini, bu söylemlerin politika yapım süreçlerine etkisini ve AB-Türkiye ilişkilerinde ortaya çıkan söylemsel çelişkileri incelemektedir. Güvenlik ve insani söylemler arasındaki dinamikler hem normatif değerler hem de stratejik çıkarlar açısından değerlendirilerek, bu politikalardaki gerilimlerin daha geniş bir bağlamda ele alınması amaçlanmıştır.This study how the securitization discourse in the European Union's migration policies, which has gained strength with increasing irregular migration and security concerns, has come into tension with normative values such as human rights, refugee protection and solidarity through the case of Turkey. The 2015 refugee crisis and the subsequent 2016 Turkey-EU Statement clearly reflect the EU's efforts to externalize security and its strategy of positioning Turkey as a buffer zone, an approach that poses a serious contradiction with the EU's own values. Using Norman Fairclough's critical discourse analysis methodology, this study examines how security and humanitarian discourses are shaped in the EU's migration policies, the impact of these discourses on policy-making processes and the discursive contradictions that emerge in EU-Turkey relations. By evaluating the dynamics between security and humanitarian discourses in terms of both normative values and strategic interests, it aims to address the tensions in these policies in a broader context.