2,3-di(2-tiyenil)-kuinoksalin Ligantı İçeren Platin(ıı) Komplekslerininsentezi, Karakterizasyonu, Elektronik Yapıları ve Dna'ya Bağlanma Kabiliyetleri

Abstract

Son dönemlerde, birçok geçiş metal kompleksi nükleik asit yapılarında değişiklik meydana getirerek, DNA sarmal yapısını kırmak için kullanılmaktadır. Bu komplekslerden platin(II) iyonu içeren yapılar en çok bilinen bileşiklerdir. Bu çalışmada, cis, bis ve asimetrik geometrilerde 2,3-di(2-tiyenil)-kuinoksalin içeren platin kompleksleri sentezlenmiştir. Hazırlanan komplekslerin kimyasal yapıları elemental analiz ve çeşitli spektroskopik teknikler kullanarak çözümlenmiştir. Komplekslerin DNA'ya bağlanma modları ve bağlanma dereceleri UV-titrasyon, termal bozunma, vizkometrik ve florometrik ölçümlerle belirlenmiştir. Termodinamik parametreler de yine UV-titrasyon metodunun farklı sıcaklıklardaki tekrarıyla hesaplanmıştır. Komplekslerin sitetoksisite deneyleri yapılmış ve IC50 değerleri her bir kompleks için hesaplanmıştır. DNA bağlanma çalışmaları tüm komplekslerin DNA'nın boşluklarına tutunduğunu ya da elektrostatik bir etkileşim yaptığını göstermiştir. MDA231 hücre hatlarında yapılan sitotoksisite deneylerinden oldukça umut verici sonuçlar elde edilmiştir. Tüm kompleksler içinde cis-geometrisinde bulunan kompleksin meme kanserine karşı en etkin ajan olduğu gözlenmiştir.During the last decades, a number of transition-metal complexes have been utilized to probe nucleic acid structures and in the development of DNA-cleaving agents. Among these complexes platinum(II) ion containing ones are renown.For this purpose, platinum complexes of 2,3-di(2-thienyl)-quinoxaline were synthesized in cis, asymmetric and bis geometry in this work. Identification of the complexes was performed by using elemental analysis and various spectroscopic techniques. The binding mode and extent of interaction of complexes was determined by UV titration, thermal decomposition, viscometric and fluorometric measurements. Thermodynamic parameters were also determined from the UV titrations which are repeatedly carried out at different temperaturesCytotoxicity tests of the complexes were completed at neutral medium and IC50 values were calculated for each complex. The DNA binding studies indicated that all the complexes interact with DNA through groove binding or electrostatically. Cytotoxicity experiments performed on MDA231 cell line gave very promising results and revealed that the complex in cis geometry is the most active agent against to breast cancer.