Uzamış Covıd-19 Tanısı Olan Hastalarda Fonksiyonel Düzey, Yaşam Kalitesi, Fiziksel Uygunluk ve Semptomların Araştırılması

Abstract

Uzamış (Long) COVID, Kronik COVID Sendromu ve Post-akut COVID-19 (PASC) olarak da tanımlanmaktadır. En sık bildirilen Uzamış COVID semptomları yorgunluk, nefes darlığı, öksürük, eklem ağrısı, göğüs ağrısıdır. Bildirilen diğer Uzamış COVID semptomları ise düşünme ve konsantrasyon güçlüğü, depresyon, kas ağrısı, baş ağrısı, aralıklı ateş, çarpıntıdır. Daha ciddi Uzamış COVID komplikasyonları daha az yaygın gibi görünmekle birlikte bildirilmiştir. Bunlar kardiyovasküler: miyokardit, perikardit, solunum: akciğer fonksiyon anormallikleri, böbrek: akut böbrek hasarı, dermatolojik: döküntü, saç dökülmesi, nörolojik: koku ve tat almada bozukluk, uyku sorunları, konsantrasyon güçlüğü, hafıza sorunları, psikiyatrik: depresyon, anksiyete, ruh halindeki değişikliklerdir. Çalışmamızın amacı; Long COVID-19 tanısı almış ve covıd-19 geçirdikten en az 8 hafta geçmiş, en fazla 6 ay olan dönemde semptom, fonksiyonel düzey, yaşam kalitesi ve fiziksel uygunluk yönünden değerlendirilmesi; covıd-19 geçirdikten en az 8 hafta ile 6 ay arası sonrasındaki dönemde yaşam kalitesi, fiziksel uygunluk ve fonksiyonel düzey değerlendirilmesini semptomları olan ile semptomu olmayan hastalar üzerindeki etkisini araştırmaktır. Çalışmaya 128 hasta dahil edildi. Dahil edilen hastaların demografik bilgileri kaydedildi. Semptomları post-Covid fonksiyonel statü skalası ile tespit edildikten sonra Fonksiyonel düzeyi ölçmek için 6 dk yürüme testi ve 30 sn otur kalk testi yapıldı , yaşam kalitesi için SF-36 yaşam kalitesi anketi yapıldı, fiziksel uygunluğu alp fit test bataryası alt ölçekleri ile değerlendirildi. Hastaların semptom gösterme durumuna göre otur kalk testi ortalamaları arasında anlamlı farklılık olduğu görülmektedir (p<0,05). Hastaların semptom gösterme durumuna göre omuz boyun hareketliliği ortalamaları arasında anlamlı farklılık olduğu görülmektedir (p<0,05). Hastaların semptom gösterme durumuna göre modifiye sıçrama ortalamaları arasında anlamlı farklılık olduğu görülmektedir (p<0,05). Hastaların semptom gösterme durumuna göre modifiye mekik çekme testi ortalamaları arasında anlamlı farklılık olduğu görülmektedir (p<0,05). Hastaların semptom gösterme durumuna göre sıçra ve uzan testi ortalamaları arasında anlamlı farklılık olduğu görülmektedir (p<0,05). Hastaların semptom gösterme durumuna göre yaşam kalitesi ölçeğinin fiziksel fonksiyon alt boyutu ortalamaları arasında anlamlı farklılık olduğu görülmektedir (p<0,05). Sonuç olarak, Uzamış Covıd-19 tanısı almış bireylerde semptom olan kişilerde fonksiyonel düzeyinde, yaşam kalitelerinde düşüşe, depresif bozukluklara ve fiziksel uygunluk açısından kısıtlılıklar oluştuğu kanısına varıldı. Hastalığı atlatan ancak uzun dönemde semptomu olmayan kişilerde bu parametrelerde anlamlı iyileşme görülse de hastalığın etkilerinin devam ettiği ve yaşam kalitelerinde etkilenmeler olduğu anlaşılmıştır. Bu hastaların takibinin devam ettirilerek uygun müdahalelerin planlanması gerektiği sonucuna varılmıştır.Prolonged (Long) COVID can also be defined as Chronic COVID Syndrome and Post-acute COVID-19 (PASC). The most commonly reported Prolonged COVID symptoms are fatigue, shortness of breath, cough, joint pain, chest pain. Some other reported symptoms of Prolonged COVID include difficulty in thinking and concentrating, depression, myalgia, headache, intermittent fever, palpitations. More serious Prolonged COVID complications appear to be less common but have been reported. These are cardiovascular: myocarditis, pericarditis, respiratory: lung function abnormalities, kidney: acute kidney injury, dermatological: rash, hair loss, neurological: smell and taste disturbance, sleep problems, difficulty concentrating, memory problems, psychiatric: depression, anxiety, mood are changes in condition. The aim of this study; Those who have been diagnosed with COVID-19 and evaluated in terms of symptoms, functional level, quality of life and physical fitness in a period of at least 8 weeks and at most 6 months after covid-19; The aim of this study is to investigate the effect of evaluating quality of life, physical fitness and functional level on patients with and without symptoms in the period between at least 8 weeks and 6 months after contracting COVID-19. 128 patients were joined the study. Demographic information of the included patients was recorded. After the symptoms were detected with the post-Covid functional status scale, 6 min walking test and 30 sec sit and stand test were performed to measure the functional level, SF-36 quality of life questionnaire was conducted for quality of life, physical fitness was evaluated with alp fit test battery subscales. It has been observed that there is a significant difference between the mean of sit and stand test according to the symptom display status of the patients (p<0.05). It is seen that there is a significant difference between the mean shoulder and neck mobility according to the symptom display status of the patients (p<0.05). It has been observed that there is a significant difference between the mean of modified jumps according to the symptom display status of the patients (p<0.05). It is observed that there is a significant difference between the mean of the modified shuttle pull test according to the symptom display status of the patients (p<0.05). It has been observed that there is a significant difference between the averages of the jump and reach tests according to the symptom display status of the patients (p<0.05). It has been observed that there is a significant difference between the physical function sub-dimensions of the quality of life scale according to the symptom display status of the patients (p<0.05). As a result, it has been concluded that people with symptoms of Prolonged Covid-19 had a decrease in their functional level, quality of life, depressive disorders and limitations in terms of physical fitness. Although there is a significant improvement in these parameters in people who survived the disease but did not have symptoms in the long term, it was understood that the effects of the disease continued and there were effects on their quality of life. It has been concluded that the follow-up of these patients should be continued and appropriate interventions should be planned