Sam Selvon'un Yalnız Londralılar (1956), Tayeb Salih'in Kuzeye Göç Mevsimi (1966) ve Hanif Kureishi'nin Varoşların Budası'nda (1990) yer alan göçmen deneyiminin yansıtılması

Abstract

Bu tez göçmenlerin nasıl ötekileştirildiğini, yabancılaştırıldığını ve sonuç itibariyle ne Batılı ne de Doğulu şeklinde tanımlanan parçalanmış kimliklere nasıl zorlandıklarını yansıtmayı amaçlamaktadır. Çalışma, Sam Selvon'un, Tayeb Salih'in ve Hanif Kureishi'nin postkolonyal romanlarında yer alan göçmen deneyimini sömürge sonrası teori ışığında özellikle Fanon bağlamında inceleyecektir. Avrupa Emperyalizmi, diğer ulusların sistematik bir şekilde sömürülmesi olarak onbeşinci yüzyılda sömürgecilik faaliyetleriyle ortaya çıktı. Avrupalı güçler Ötekileri medenileştireceklerini iddia ederek batılı olmayan toplumları köleleştirdi, bu sayede zenginleşip dünya çapındaki ekonomiyi tahakkümleri altına aldılar. Emperyal güçler arasında, Büyük Britanya Emperyalizm tarihindeki en etkin ülke olmuştur. Britanya'nın sömürge faaliyetleri Elizabeth döneminde başlamış ondokuzuncu yüzyılda zirveye ulaşmış ve yirminci yüzyılın ikinci çeyreğine kadar devam etmiştir. Britanya Karayiplerden Afrika ve Asya'ya birçok ulusu egemenliği altına almış ve bu ulusların ekonomilerinde, politikalarında ve kültürlerinde önemli rol oynamıştır. İkinci Dünya Savaşı'nın ardından baskın ideolojisini kaybetmesi sonucunda, eski sömürgelerden topluluklar, ülkelerindeki ekonomik ve politik çalkantılardan dolayı daha iyi eğitim ve iş bulmak amacıyla Britanya'ya özellikle Londra'ya göç etmeye başladılar. 'Tersine sömürge' olarak nitelendirilen bu tür göç faaliyetleri İngiltere'nin sosyo-kültürel yapısını değiştirmiş ve ülkenin hızlı bir şekilde çok-kültürlü bir ülkeye dönüşmesine sebep olmuştur. Sömürge sonrası dönemde göçmenler anavatan tarafından kabul edilmeyi ümit ederken Batının öteki ile ilgili ideolojik algısı değişmemiş dolayısıyla, göçmenler göç sonrası ötekileştirici politikalara maruz kalmışlardır.This dissertation aims at reflecting how migrants are otherized, alienated and finally, forced to have fragmented identities, who are neither Western nor Eastern. The study discusses migrant experience in Sam Selvon's, Tayeb Salih's and Hanif Kureishi's postcolonial novels in the light of postcolonial theory mainly, Fanonian perspective. European imperialism, as a systematic idea for exploiting other nations, emerged almost in the fifteenth century through colonial interests. European Powers, claiming that they would civilize the others, enslaved non-western communities, prospered accordingly, and dominated the worldwide economy. Among the imperial powers, Great Britain has been the most influential in the history of imperialism. The colonial activities of Britain began in the Elizabethan period, peaked in the nineteenth century and continued till the second part of the twentieth century. It has subjugated lots of nations from Caribbeans, Africa and Asia and played a prominent role in their economies, politics and cultures. As a result of losing its hegemonic idea in the aftermath of the Second World War, the communities from ex-colonies have started to immigrate to Britain, mainly to London to have better jobs and education because of the political and economic upheavals in their countries. Such migratory flows- described as the 'colonization in reverse' have changed the sociocultural structure of Britain and it has swiftly turned into a multiracial country. While migrants hope to be accepted by the motherland, western ideological perception of the other has not changed so the commonwealth has been exposed to othering policies after the mass emigration in the postcolonial epoch.