Andrea Levy'nin Every Light in the House Burnin' ve Never far from Nowhere romanlarında göçmen deneyimi

Abstract

Bu çalışma Birinci ve İkinci nesil göçmenlerin ırk ayrımcılığı sonucunda ortaya çıkan uyum sorunlarını, hayal kırıklıklarını ve yabancılaşmalarını ve bununla bağlantılı olarak kimlik arayışlarını postkolonyal teori çerçevesinde inceler. Söz konusu romanları incelemek için başlıca postkolonyal eleştirmenler Edward Said, Homi K. Bhabha ve Frantz Fanon'un görüş ve kuramları kullanılmaktadır. Tezin ilk bölümü sömürgeci söylem ve postkolonyal anahtar kelimelerin tanımlarına odaklanacaktır. Bununla beraber, 'melezlik,' 'üçüncü uzam' ve 'taklitçilik' tez boyunca bahsedilen romanlarla örneklendirilmiştir. Britanya'daki Karayipli göçmenler ev sahibi ülkeye uyum sağlamaya çalışırken, ırk ayrımcılığına maruz kalırlar. İngiliz toplumuna uyum sorunları ve ırkçılıkla başa çıkmak için bu göçmenlerin verdikleri mücadeler ve başarısızlıklar göç, göçmen ve göçmen yazarlara değinilerek çalışılmıştır. Buna bağlı olarak, savaş dönemi sonrasında İngiliz Hükümetinin göçmen politikaları aracılığıyla, o dönemin tarihi hakkında kapsamlı bilgiler sunulurken, Jamaika kökenli anne babaya sahip İngiliz yazar Andrea Levy'nin yaşamı ve edebiyat kariyerine de değinilmiştir. Andrea Levy'nin Every Light in the House Burnin' (1994) and Never far from Nowhere (1996) romanları, varlıklarını reddeden bir çevrede kimliğini kanıtlama mücadelesi veren Jamaika kökenli kadın başkarakterler Angela Jacobs, Olive Charles ve Vivien Charles'ın yaşadıklarından yola çıkarak kimlik teması üzerine odaklanır. Bu tezde, her iki romandaki karakterlerin kişisel özelliklerinin, ev ve dışarı alanlardaki hayatları boyunca karşılaştıkları güçlüklere verdikleri tepkilerinin bir analizi yapılacaktır. Karayiplerden Britanya'ya yaptıkları göç karşısında birinci kuşak göçmenlerin karşılaştığı ırksal ayrımcılık, ve özellikle bu Karayip göçmen çocuklarının ve onların aile içi ve dışarıdaki yaşamlarıyla olan ilişkileri ve çatışmaları, ırksal nefret ve sınıf farklılıklarının sonucunda ortaya çıkan dışlanma ve yalnızlık duygusu baz alınarak göçmen deneyimleri incelenmektedir. Sonuç olarak, tezde bu göçmenlerin söz konusu romanlarda gösterildiği üzere kendi kimliklerini oluşturma mücadeleri postkolonyal bağlam doğrultusunda sunulmaktadır.This study aims to analyse immigrant experience as reflected in Andrea Levy's Every Light in the House Burnin' (1994) and Never far from Nowhere (1996) in relation to the adaptation problems, the sense of disillusionment and alienation, and, accordingly, the search of identity of the first and second generation immigrants as a result of racial discrimination within the frame of postcolonial theory. In the study, postcolonial critics, such as Edward Said's, Homi K. Bhabha's and Frantz Fanon's theories are employed for the analysis of the chosen novels. The first chapter of the thesis will focus on the definions of colonial discourse and related postcolonial key concepts. Additionally, the concepts, such as 'hybridity,' 'third space' and 'mimicry are exemplified in the chosen novels. Caribbean immigrants in Britain have been exposed to the racial discrimination while they are trying to adapt themselves to the host land. The struggles and failures of the immigrants to cope with adaptation problems and racial discrimination in the British society are studied by referring to migration, immigrant literature and immigrant writers. The history of postwar British Government's migration policies has been examined together with Andrea Levy's literary output and her life as a British citizen born to a Jamaican family. Andrea Levy's Every Light in the House Burnin' (1994) and Never far from Nowhere (1996) centre upon the theme of identity as seen in the experiences of female protagonists Angela Jacobs, Olive Charles and Vivien Charles, who have Jamaican origins and who struggle for proving their identity in an environment that rejects them. The thesis will attempt to analyse personality traits and reactions of the characters in each novel and their relations within the domestic and outer spheres in the face of the hardships they have to deal with throughout their lives. The racial discrimination the first generation immigrants were exposed to after their migration from the Caribbean to Britain, and specifically their children's conflicts and relations, both within the household and the outer world, are examined in the light of their experiences, based on the sense of loneliness and isolation as a result of racial hatred and class differences. In conclusion, their struggles to form their own identities as seen in these novels are analysed in the light of postcolonial context.