Alt Üriner Sistem Disfonksiyonu Olan Çocuklarda, Genel Eklem Hipermobilitesi ile Pelvik Taban Kas Aktivitesi, Üroflovmetri Parametreleri, Alt Üriner Sistem Semptomları ve Semptomların Şiddeti Arasındaki İlişkinin İncelenmesi

Abstract

Bu çalışma, alt üriner sistem disfonksiyonuna sahip çocuklarda genel eklem hipermobilitesi prevelansını belirlemek ve genel eklem hipermobilitesi ile pelvik taban aktivitesi, üroflowmetri parametreleri ve alt üriner sistem semptomları ile bu semptomların şiddeti arasındaki ilişkinin retrospektif olarak incelenmesi amacıyla planlanmıştır. Çalışmaya 6-12 yaş aralığında 83 erkek, 62 kız toplam 145 hasta dahil edilmiştir. Çocukların yaş, cinsiyet, boy, kilo bilgileri dosyalardan taranarak kaydedildi. Pelvik taban kas aktivitesi, kasın istirahat ve istemli kontraksiyon fazlarında yüzeyel elektromyografi (EMG) ile ölçülerek kaydedilmiş olan kayıtlar taranarak, alt üriner sistem semptomları klinikte ebeveynler tarafından doldurulmuş olan İşeme Bozuklukları Semptom Skoru (İBSS) sonuçları kullanılarak, idrar akış hızı ve işeme parametleri muayene esnasında gerçekleştirilmiş olan üroflowmetri testi ve ultrason tetkiklerinin sonuçları kullanılarak, eklem hipermobilitesi varlığı ise Beighton skoru sonuçları taranarak değerlendirilmiştir. Çalışma grubumuzdaki alt üriner sistem disfonksiyonlu çocuklarda %74,5 oranında eklem hipermobilitesi gözlenirken, aşırı aktif mesane semptomları ile eklem hipermobilitesi varlığı arasında istatistiksel olarak anlamlılık saptandı (p=0,005). İBSS skoru ile Beighton Skoru arasında pozitif yönde istatistiksel olarak anlamlı ilişki vardı (p<0.05). Sonuç olarak, aşırı aktif mesaneli çocuklarda prognozun öngörülmesi ve tedavinin planlanmasında eklem hipermobilitesi değerlendirmesinin yararlı olabileceği ve eklem hipermobiliteli çocukların alt üriner sistem disfonksiyonları ve semptomları açısından değerlendirilmesinin büyük öneme sahip olduğu söylenebilir. Artmış eklem hipermobilitesinin çocuklarda alt üriner sistem disfonksiyonlarına yatkınlığa sebep olması, alt üriner sistem disfonksiyonları için erken tanı koyma ve koruyucu yaklaşımlarla disfonksiyonları önleme fırsatını tanıyabilir.

This study was planned to determine the prevalence of general joint hypermobility (GJH) in children with lower urinary tract dysfunction (LUTD) and to examine the relationship between general joint hypermobility and pelvic floor activity, uroflowmetry parameters, lower urinary tract symptoms and the severity of these symptoms, retrospectively. A total of 145 patients, aged 6-12 years, were included. The children's age, gender, height and weight information were scanned from the files and recorded. Pelvic floor muscle activity was measured by recorded results of superficial electromyography test during the resting and voluntary contraction, lower urinary tract symptoms were evaluated by using the results of the Voiding Disorders Symptom Score, urine flow rate and voiding parameters were evaluated using the results of the uroflowmetry test and ultrasound examinations performed during the examination and the presence of GJH was evaluated by scanning the Beighton Score results. GJH was observed in 74.5% of the children with LUTD. A statistical significance was found between overactive bladder symptoms and the presence of GJH(p=0.005). There was a statistically significant positive relationship between the Voiding Disorders Symptom Score and the Beighton Score(p<0.05). As a result, it can be said that evaluation of GJH may be useful in predicting the prognosis and planning treatment in children with overactive bladder, and it's important to evaluate children with GJH in terms of LUTD and symptoms. The fact that increased joint hypermobility causes susceptibility to LUTD in children may provide an opportunity for early diagnosis of LUTD and preventingdysfunctions with preventive approaches.