Sarkopenili Bireylerde Propriyoseptif Egzersiz Eğitiminin Denge, Propriyosepsiyon ve Kinezyofobi Üzerine Etkisi

Abstract

Amaç: Bu çalışmanın amacı sarkopenili bireylerde propriyoseptif egzersiz eğitiminin denge, servikal propriyosepsiyon, kinezyofobi ve ağrı felaketleştirme durumu üzerine etkisini araştırmaktı. Gereç ve Yöntem: Prospektif, randomize kontrollü olarak tasarlanan çalışmaya yaşları 65-97 arasında 63 katılımcı dahil edildi. Katılımcıların kas kuvvetini değerlendirmek için; el kavrama kuvveti ölçümü (Jamar el dinamometresi ile), fiziksel performans (yürüme hızı açısından 4 m yürüme testi ile) ve kas kütlesi (Biyoimpedans Analizi yöntemi ile Tanita BC731 isimli cihaz ile) değerlendirildi. Kas kütlesinde azalma ile birlikte kavrama kuvveti ve/veya fiziksel performansta azalma olması sarkopeni kriteri olarak belirlendi. Değerlendirmeler sonucunda sarkopeni tanısı almayan 29 katılımcı çalışmadan dışlandı. Sarkopeni tanısı alan 34 katılımcdan 3 tanesi çalışmadan ayrıldıktan sonra kalan 31 sarkopenili katılımcı çalışmaya dahil edildi. Sarkopenili katılımcılar randomize olarak deney (n=14) ve kontrol grubuna (n=17) ayrıldı. Kontrol grubuna 6 hafta boyunca fizyoterapist gözetiminde birebir klasik egzersiz programı (servikal bölge normal eklem hareket açıklığı egzersizleri, postür egzersizleri ve servikal bölgeye yönelik izometrik egzersizler) uygulanırken, deney grubuna ek olarak servikal propriyosepsiyon egzersizleri uygulandı. Katılımcıların tedavi öncesi ve sonrası denge değerlendirmesi için Tinetti Denge ve Yürüme Testi, Y-Denge Testi, Tek Ayak Üzerinde Durma Testi; servikal propriyosepsiyon değerlendirmesi için Eklem Pozisyon Hissi Sapma Testi; hareket korkusunu değerlendirmek için ise Kinezyofobi Nedenleri Ölçeği ve ağrı felaketleştirme durumunu değerlendirmek için Ağrı Felaketleştirme Ölçeği kullanıldı. Katılımcıların sosyodemografik özelliklerine ek yordayıcı olarak fiziksel aktivite düzeyi için Uluslararası Fiziksel Aktivite Ölçeği-kısa form ile, beslenme durumu için Mini Nutrisyonel Değerlendirme Form ile, kognitif durumları Standartize Mini Mental Değerlendirme Testi ile değerlendirildi. Bulgular: Deney grubundaki bireylerin tedavi öncesi VKİ değerleri daha yüksek (p=0,004) ve Mini Mental Test ile değerlendirilen kognitif durumları daha bozuk (p=0,018) ve ağrı felaketleştirme düzeyleri (p=0,01) ve fleksiyon (p<0,001) ile sağ rotasyon (p<0,001) yönündeki propriyoseptif sapmaları daha yüksekti. Deney grubunda tedavi sonrasında servikal propriyosepsiyonun bazı yönlerinde (fleksiyon (p=0,002), sağ rotasyon (p=0,04), sol lateral fleksiyon (p=0,022)) ve dominant ekstremitede tek ayak üzerinde durma süresinde (p=0,031) anlamlı fark saptandı. Deney ve kontrol grubu tedavi sonrası karşılaştırıldığında, servikal propriyosepsiyonun fleksiyon (p=0,001) ve sağ rotasyon (p<0,001) yönündeki sapmalar deney grubunda kontrol grubuna kıyasla belirgin derecede azalmıştı ancak diğer parametreler benzerdi (p>0,05). Tartışma: Mevcut çalışma, sarkopenili bireylerde servikal propriyoseptif egzersizlerin servikal propriyosepsiyonun belirli yönlerinde (fleksiyon ve sağ rotasyon) anlamlı iyileşmeler sağladığını ortaya koymuştur. Bununla birlikte, denge, kinezyofobi ve ağrı felaketleştirme gibi diğer parametrelerde gruplar arasında belirgin bir fark saptanmamıştır. Bulgular, servikal propriyoseptif egzersizlerin servikal bölgedeki proprioseptif kontrolü artırmada etkili bir rehabilitasyon yaklaşımı olabileceğini göstermektedir. Ancak, sarkopeni varlığında denge, kinezyofobi gibi multidisipliner yaklaşımlar gerektiren parametreler için daha geniş kapsamlı ve uzun süreli çalışmaların yapılması gereklidir.Objective: The aim of this study was to investigate the effect of proprioceptive exercise training on balance, cervical proprioception, kinesiophobia, and pain catastrophizing in individuals with sarcopenia. Materials and Methods:This prospective, randomized controlled trial included 63 participants aged 65-97 years. Muscle strength was assessed using handgrip strength measurement (Jamar Hand Dynamometer), physical performance via the 4-meter walking test (gait speed), and muscle mass using Bioelectrical Impedance Analysis (BIA) with the Tanita BC731 device. Sarcopenia was defined as a reduction in muscle mass accompanied by decreased grip strength and/or physical performance. Based on these assessments, 29 participants without a diagnosis of sarcopenia were excluded, and 3 individuals withdrew from the study, leaving 31 sarcopenic participants. These participants were randomized into an experimental group (n=14) and a control group (n=17).For six weeks, the control group underwent a one-on-one classical exercise program under the supervision of a physiotherapist, which included cervical region joint range of motion exercises, posture exercises, and isometric exercises for the cervical area. The experimental group received additional cervical proprioceptive exercises.Balance was assessed pre- and post-treatment using the Tinetti Balance and Gait Test, Y-Balance Test, and Single Leg Stance Test. Cervical proprioception was evaluated using the Joint Position Sense Deviation Test. Kinesiophobia was measured using the Causes of Kinesiophobia Scale, and pain catastrophizing was assessed with the Pain Catastrophizing Scale. Sociodemographic features were collected, and physical activity levels were measured using the International Physical Activity Questionnaire-short form. Nutritional status was evaluated using the Mini Nutritional Assessment. Cognitive status was assessed using the Standardized Mini-Mental State Examination. Results:Before treatment, the experimental group showed higher BMI (p=0.004), poorer cognitive status as assessed by the Mini Mental State Test (p=0.018), higher pain catastrophizing scores (p=0.01), and greater proprioceptive deviations in flexion (p<0.001) and right rotation (p<0.001). Post-treatment, significant improvements were observed in the experimental group in specific cervical proprioception parameters, such as flexion (p=0.002), right rotation (p=0.04), and left lateral flexion (p=0.022), as well as single-leg standing duration on the dominant extremity (p=0.031). When comparing post-treatment outcomes between the two groups, the experimental group demonstrated significantly reduced cervical proprioceptive deviations in flexion (p=0.001) and right rotation (p<0.001) compared to the control group; however, other parameters were similar (p>0.05). Conclusion:This study revealed that cervical proprioceptive exercises significantly improved cervical proprioception in certain directions (flexion and right rotation) in individuals with sarcopenia. However, no significant differences were observed between the groups regarding balance, kinesiophobia, or pain catastrophizing. These findings suggest that cervical proprioceptive exercises could be an effective rehabilitation strategy for enhancing proprioceptive control in the cervical region. Nonetheless, comprehensive and long-term studies are needed to address multidimensional parameters like balance and kinesiophobia, which require multidisciplinary approaches.