John Fowles'ın Fransız Teğmen'in Kadını ve Yaratık Adlı Eserlerinin Tarihyazımsal Üst-kurmaca Olarak İncelenmesi

Abstract

Bu tezde yirminci yüzyılın ikinci yarısında teorize edilmiş olan tarihyazımsal üstkurmaca tekniği, bu tekniğin önde gelen uygulayıcılarından John Fowles'ın Fransız Teğmenin Kadını ve Yaratık adlı eserlerine uygulanarak incelenmiştir. 1980'lerde üst-kurmaca tekniğini inceleyen eleştirmenler, tarih-yazımı ile üst-kurmaca arasındaki ilişkiye dikkat çekerek tarihyazımsal üst-kurmaca tekniğini teorize etmişlerdir. Bu teknik son yirmi yıla damgasını vurmuştur. John Fowles'ın Fransız Teğmen'in Kadını (1969) ve Yaratık (1985) adlı eserleri tarihyazımsal üst-kurmaca tekniğine atfedilen özelliklerin hemen hemen hepsini sergiler. Fowles hikayelerini Yaratık romanında 18. yüzyıl İngiltere'sine ve Fransız Teğmen'in Kadını romanında 19. yüzyıl İngiltere'sine oturtur ve benimsediği yazar-eleştirmen rolünün sağladığı ayrıcalıkla hem yazma süreci hem de dönemlerin tarihsel özellikleri hakkında yorum yapmak üzere olay örgüsüne müdahalede bulunur.

In this thesis, the technique of historiographic metafiction that is theorized in the second half of the twentieth century is analyzed in reference to two works of John Fowles, namely The French Leiutenant's Woman, and A Maggot. In the 1980s, metafiction scholars pointed out the relationship between historiography and metafiction, thus creating the combination of historiographic-metafiction that became prominent in the last two decades of the twentieth century. The French Lieutenant's Woman (1969) and A Maggot (1985) by John Fowles display the characteristics of historiographic metafiction. Fowles chooses to place his novels in the 18th and 19th centuries and through assuming the role of a writer-critic, he interferes in his plots to make comments on the process of writing and/or to explain the era.