Avrupa Birliği Eğitim Politikaları ve Türkiye

Abstract

Toplumlarda eğitimin önemi bilhassa son 20 yılda bilim, teknoloji ve küresel iletişimin artmasıyla öne çıkmış, bireylerin ve devletlerin hayatlarında bugüne kadar olduğundan çok daha fazla önem kazanmıştır. Dünyadaki siyasi, jeopolitik ve ekonomik gelişmelere bağlı olarak gerekli olan alanlarda nitelikli insan gücünün yetiştirilmesi ve bu gücün o dönemin mevcut konjonktürüne bağlı olarak, Avrupa Birliği (AB) eğitim politikalarında da belirtildiği gibi, „yaşam boyu öğrenme‟ ilkesine dayalı olarak yetiştirilmesi gerekmektedir. Türkiye‟nin de dünyadaki gelişmelere ayak uydurabilmesi için 2000 yılında ortaya konan AB Lizbon Stratejisini benimsemeli ve gerekli adımları ivediyetle atmalıdır. Bu stratejide, AB eğitim programları temelde eğitim-öğretim kalitesinin gelişitirilmesi, bu kalitenin sürdürülebilmesi-mesleki eğitime yansıması ve yaşam boyu öğrenmenin toplumun bir hayat felsefesi haline gelmesi ve toplum bireylerinin kendi kabuklarından çıkarak bilgi çağında dünya toplumları ve kültürleri ile entegrasyonu hedeflenmiştir. Türkiye, bu hedefe göre 2009 yılında, Milli Eğitim Bakanlığı öğretim stratejileri planına bağlı olarak, Hayat Boyu Öğrenme Stratejisi planını hazırlamıştır. Bu planda 16 öncelik belirlenmiş ve plana dahil olan kişiler, kurum ve kuruluşlar için bir acil eylem planı oluşturulmuştur.