Samuel Selvon'un The Lonely Londoners, Moses Ascending ve Moses Migrating Romanlarında Sömürgecilik Sonrası Edebiyat ile Modernizm Akımlarının Buluşması

Abstract

Bu tezin amacı Samuel Selvon'un The Lonely Londoners, Moses Ascending ve Moses Migrating üçlemesinde anlatıcının kullandığı dil üzerinden Modernist edebiyat ve sömürgecilik sonrası (postkolonyal) edebiyata ait ortak unsurların araştırılmasıdır. Bu üç romanda da yazar dil ile bazı deneysel çalışmalar yapmış, sömürgecilik dönemine ait olarak ortaya koymak istediklerini, kullandığı ya da oluşturduğu özel dil ile ifade etmeyi tercih etmiş, böylelikle sömürgecilik sonrası döneme ait bulgularını kendine özgü yöntemlerle ortaya koymak suretiyle eserlerinde Modernizm akımı ile sömürgecilik sonrası dönem arasında bir köprü kurmuştur. Tezin teori bölümünde, teze konu olan romanların tarihsel bağlamı içerisinde anlaşılmasını sağlamak amacıyla sömürgecilik sonrası döneme ait tarihsel bilgi sunulmuş, postkolonyal kuramların ve postkolonyal edebiyatın kavramsal temelleri üzerinde durulmuş, edebiyatta Modernizm akımının gelişimi ile ilgili bilgi verilerek bu iki akımın hangi yönlerden kesiştiklerine dair bir tartışmaya yer verilmiştir. Analitik bölümlerde, The Lonely Londoners, Moses Ascending ve Moses Migrating romanlarında anlatıcı tarafından kullanılan kendine has dilin, adı geçen edebi akımların ortak yönlerinin ortaya konulması bakımından ne gibi bir önem taşıdığı üzerinde durulmuştur. Sonuç olarak, Samuel Selvon'un bu üç romanda anlatım dili olarak lehçe kullanmasının, dönemin edebi akımları açısından deneysel ve öncü bir çalışma olduğu, bu durumun gerek postkolonyal gerekse Modernist edebiyat için önemli anlamlar ifade ettiği, Selvon'un dil ve lehçe teması üzerinden hem postkolonyal hem de Modernist edebiyatın ortak konusu olan 'yurtsuzluk' ve 'yalnızlık' temalarını son derece etkin bir şekilde işlediği anlaşılmıştır. Anahtar kelimeler: Lehçe, Deneysellik, Melezlik, Modernizm, Postkolonyal

This aim of this thesis is to analyze the extent to which certain aspects of postcolonial literatüre in Samuel Selvon's The Lonely Londoners, Moses Ascending and Moses Migrating converges with elements of Modernism, through an exploration of the dialect employed in the narration of these three novels. In all of them, Selvon opts to experiment with language to the extent that he conveys his postcolonial agenda through this fabricated language, turning his unprecedented linguistic experimentation into a bridge between the postcolonial and Modernist remits. The theoretical chapter presents a brief account of the historical context of the postcolonial period, the foundation and concepts basic to postcolonial theory. A brief discussion of the relationship between Modernist literature and postcolonial literature has also been provided. In the analytical chapters, the significance of the unique and hybridized register employed by the narrators of The Lonely Londoners, Moses Ascending and Moses Migrating in relation to the conveyal of the major points of convergence between Modernist and postcolonial liteartures is studied in detail. It is concluded that Modernism and postcolonialism intersect at two major points: experimentalism and the concept of dislocation, which are expressed in and symbolized by Selvon's employment of a fabricated and hybrid dialect in the narration of his three novels. Keywords: Dialect, Experimentation, Hybridity, Modernism, Postcolonialism