1991-2016 yılları arasındaki Somali'deki Barışı inşa süreci

Abstract

Somali'deki Barışı inşa süreci hakkındaki bu tez, Somali'deki çatışmanın doğasını ve ana itici güçlerini incelemektedir. Ayrıca, bu tez çatışma için kalıcı bir çözüm bulmayı amaçlayan diplomatik girişimleri de taahhüt etmektedir. Somali, aynı etnik köken, din, kültür ve dili paylaşan homojen bir nüfustan oluşan bir ülkedir. Bununla birlikte, bu homojenlik, binlerce Somalilinin hayatına mal olan, dünyanın en korkunç çatışmalarından birine girmelerini engellemedi. Bu durum, 1991'de Said Barre'nin rejiminin çöküşünden sonra ortaya çıktı ve bugüne kadar gözle görülür bir değişiklik gözlenmedi. Çatışmanın bu akut ve aşırı derecede karmaşıklığı sadece Somali halkını etkilemekle kalmadı, genel olarak uluslararası topluma ve özellikle de Afrika boynuzuna komşu ülkeler için de büyük bir tehdit haline geldi. Bundan dolayı, tez son 20 yılda istikrarsızlıkla mücadele etmeyi ve Somali'ye kalıcı barışı getirmek için çeşitli barışçıların üstlendiği bu yöntemleri analiz etmektedir. Bundan dolayı, çalışma, son üç barış konferansı makul bir sonuç vermesine rağmen, barış girişimlerinin çoğunun neden başarısız olduğunu ortaya koymaya çalışmıştır. Çalışma aynı zamanda barış inşası konusunda yerel mülkiyetin önemini göstermektedir. Barışı arttırma çabaları sadece yabancı bölgesel ve uluslararası aktörler için rezerve edildikten sonra, daha fazla takdir sonucu ortaya çıkaran nispeten düşük tahmin edilmiş bir yerli barış inşası sürecine ışık tutmakta ve onları aydınlatmaktadır. Bu bağlamda, çalışma, sonuç bölümünde Somali için kalıcı barışı sağlamanın en iyi yolu hakkında birkaç öneri sunmaktadır.

This thesis of the Somali Peace-building process examines the nature and the main drivers of the conflict in Somalia and diplomatic initiatives aimed at finding a durable solution for this conflict. Although, Somalia is a country composed of a homogeneous population sharing the same ethnicity, religion, culture, and language. Nevertheless, this homogeneity did not stop them from immersing into one of the most horrifying conflicts in the world which took the lives of thousands of Somalis. The situation was triggered after the collapse of Said Barre's regime in 1991, and until present no substantial changes have been seen. This acute and exceedingly complexity of the conflict didn't just affect the people of Somalia but became a great threat to the international communities in general and particular neighbouring countries of the horn of Africa. therefore, this thesis analysis methods are undertaken by various peace-makers to tackle the instability and bring lasting peace for Somalia for the last two decades; Furthermore, the study sought to outlines why most of the peace initiatives failed even though for last three peace conferences resulted in a genuine outcome. Also, this thesis shows the importance of local ownership when it comes to peace-building. It captured and shed light on a relatively underestimated indigenous peace-building process which showed perfectly that peace-building effort was not reserved only for foreign regional and international actors. In this regard, a number of recommendations and the best way to achieve lasting peace are provided in the concluding section suggesting that the process should be Somali led initiatives.