Sesli Betimlemede Korku Ögelerinin Çevirisi, Bird Box: Bir Netflix Filmi

Abstract

Sesli betimleme, görme engelli izleyicilerin film, televizyon dizisi gibi görsel ürünlere kolay erişimini sağlayan görsel-işitsel çevirinin bir alt alanıdır. Bu tez, bir örnek olay olarak Kafes (2018) filmine odaklanarak korku/gerilim türünde sesli betimleme çevirisini araştırmaktadır. Korku filmlerinin negatif duyguları yansıtmak için görsel ögelere ağırlık vermesinden dolayı bu araştırma korku filmlerindeki sesli betimleme örneklerine odaklanmıştır. Nispeten yeni ve gelişen bir alan olarak sesli betimleme ve sesli betimleme çevirisi, özellikle korku filmlerinin ayrılmaz bir parçası olan görsel unsurların aktarılmasında belirli zorluklar doğurmaktadır. Bu araştırma, korku/gerilim türünde sesli betimleme çevirisinin sesli betimlemenin zorluklarına ve kısıtlamalarına bir çözüm olacağı ve zaman kazandıracağı hipotezine dayanır. Göstergebilim Kuramı, Film Çalışmaları ve Çeviribilim alanlarından elde edilen nitel verilere dayanan bu araştırma, sesli betimleme anlatısının hem Türkçe hem de İngilizcede nasıl işlediğini, sesli betimlemenin nasıl çevrildiğini ve çevrilmek üzere hangi göstergebilimsel kodların seçildiğini anlamaya çalışmıştır.

Audio description is a subfield of audiovisual translation that enables easy access to visual products such as movies and television series for visually impaired audiences. This thesis explores audio description translation in the horror/thriller genre, focusing on the movie Bird Box (2018) as a case study. The study focuses on a horror film as such films focus more on imagery to bring out distress and fear. As a relatively new and evolving field, audio description and audio description translation pose unique challenges, particularly in conveying the visual elements integral to horror films. This research was based on the hypothesis that translation of audio description in the horror/thriller genre is a solution to audio description difficulties and restrictions and it will save time. Based on qualitative data from Semiotic Theory, Film Studies, and Translation Studies, this research sought to understand how audio description narrative operates in both Turkish and English, how the audio description was translated, and which semiotic codes were chosen to be translated.