Azınlık Hakları; Küreselleşme-ab-türkiye

Abstract

Günümüzde küreselleşme ve ulusüstü yapılanmalar karşısında engelolarak görülen ulus-devletin zayıflatılmasında ve/veya yenidendönüştürülmesinde azınlıklara özel bir misyon yüklenmeye çalışılmaktadır.Azınlıklara yüklenmeye çalışılan bu misyon, bir ulus içinde farklı etnik, dilselve dinsel grupların azınlık olarak tanınması veya tanınmaması konusundaönemli tartışmalara sebebiyet vermektedir.Bu çalışmanın amacı, uluslararası hukukta evrensel düzeyde kabulgörmüş, genel geçer bir azınlık tanımı ve uygulamasının bulunupbulunmadığına cevap aramaktır. Araştırma, azınlık olmanın temel ölçütlerininneler olduğu, azınlıkların korunmasının tarihsel ve siyasi boyutunun nasılgeliştiği, uluslararası örgütler bağlamında azınlıklar konusunda yapılandüzenlemelerin neler olduğu ve Türkiye'nin azınlıklar konusundakiuygulamasının nasıl geliştiği gibi sorular üzerinde yükselmiş, yöntem olarakaraştırma konusunun doğası gereği betimleyici bir yaklaşım sergilenmiştir.Verilerin yorumlanmasıyla ulaşılan tüm bulgular, uluslararası hukuktagenel geçer bir azınlık tanımı bulunmadığını, azınlık kavramı konusunda dadevletlerin yükümlülüklerinin taraf oldukları andlaşmalar ve oluşumuna karşıçıkmadıkları teamülü hukuk kuralları ile belirlendiğini ortaya koymaktadır.Ulusal bilincin hâlâ küresel bilincin önünde oluşu, küreselleşme sürecindeazınlık haklarına yönelik artan vurgunun etnik milliyetçilik hareketlerindenöteye gidemeyişi, azınlıklarla ilgili uluslararası belgelerde devletlerinegemenlik ve toprak bütünlüğünün vurgulanışı, Türkiye'de Ermeni, Rum,Yahudi ve Bulgarlar dışında azınlık olduğu iddiaların gerisinde hiçbirhukuksal temel yapının bulunmayışı gibi bulgular ise, ulus-devletin başlıcadevlet biçimi olarak tarihsel bir rol oynamaya devam ettiğini ve yaşanan busüreçte öne sürülen yeni azınlık taleplerinin hukuki olmaktan çok siyasiolduğunu göstermektedir.Anahtar kelime : Azınlık, Küreselleşme, Ulus-devlet, ÇokkültürlülükIn weakening and/or reconvertion of the nation-state, which is seen as anobstacle on the road to globalisation and supranational structuring, there is atendency towards delegating the minorities a special mission. The said missioncauses significant discussions on recognition or nonrecognition of different ethnic,linguistic and religious groups in a nation as minorities.The object of this study is to find an answer to the question whether there is auniversally recognized definition and practice for minority in international law. Thestudy examines the main criteria for being a minority, how the historical and politicalaspects of protecting the minorities have developed and the arrangements made bythe international organisations on minorities and how the practices of Turkey onminorities have developed. A descriptive approach has been chosen as a methoddue to the nature of the subject.The evaluation of findings shows that there is no generally recognizeddefinition for minority in international law and that the states determine theirobligations on minorities via the agreements they are party to and the customaryrules of law to which they do not object. The fact that the national conscious is stillahead of global conscience and that the growing importance attached to the minorityrights within globalisation process could not go beyond ethnic nationalist movementsand the sovereignty and territorial integrity of the states are emphasized ininternational documents about the minorities and the fact that research findingsconcerning the claims that there are minorities other than Armenians, the GreekCypriots, Jews and Bulgarians in Turkey have no legal grounds show that nation-state continues to play a historical role as the major state structure and the claims fornew minorities in this process are political rather than legal.Key words: Minority, Globalisation, Nation-state, Multicultural.