İleri Periodontal Diş Çekimi Yara Yeri İyileşme Malzemeleri: Elektroeğirilmiş Çekirdek-kabuk Pcl Pcl Nanofiberler

Abstract

Bu çalışmanın amacı; elektroeğirme tekniği kullanarak çekirdek-kabuk PCL/PCL nanofiberlerin üretilmesinin sağlanması ve üretilen nanofiberlerin yüzeyleri dielektrik barrier discharge plazma yöntemi ile DAP monomeri kaplanarak, periodontal yara yeri bölgelerinin iyileşmesinin hızlandırılmasına katkı sağlanmasıdır. Nanofiber yapılı iskeletler çekirdek-kabuk elektroeğirme yöntemi ile üretilmiştir. Üretilen nanofiberler 1 dk., 3 dk. ve 5 dk. olarak DBD plazma işlemine tabi tutulmuş ve yüzey modifikasyonu sırasında yüzeyleri DAP monomeri ile kaplanmıştır. Örneklerin karakterizasyonları, temas açısı (CA) ölçümleri, taramalı elektron mikroskobu (SEM), geçirimli elektron mikroskobu (TEM), Fourier dönüşümü kızılötesi spektroskopisi (FTIR) ve ayrıca üretilen çekirdek-kabuk PCL/PCL nanofiberler için gaz geçirgenlik testi, mekanik testi, kalınlık ölçümleri, PBS emilim ve büzülme testleri gerçekleştirilmiştir. Viskozitelik bakımından daha fazla vizkoziteye sahip kloroform çözücünün kabukta kullanılması ile oluşturulan Grup-1 numuneleri ve kloroform çözücünün çekirde kullanılması ile üretilen Grup-2 numuneleri karşılaştırılmıştır. Ortalama fiber çap değerleri, elektroeğirme yöntemi ile üretilmiş PCL/PCL grup 1 için 1.252 ± 0.422 ve yüzey modifikasyonları sonrasında 1 dakikalık için 1.366 ± 0.211, 3 dakikalık için 1.369 ± 0.129 ve 5 dakikalık için 1.372 ± 0.230 olarak hesaplanmıştır. Grup 2 için ortalama fiber çap değerleri; 2.039 ± 0.503, v 1 dakikalık için 2.152 ± 0.705, 3 dakikalık için 2.156 ± 0.711 ve 5 dakikalık yüzey işlemine tutulmuş numuneler için 2.160 ± 0.602 olarak hesaplanmıştır. Çekirdek- kabuk PCL/PCL nanofiberlerin FTIR analizleri, DAP monomeri eklenerek DBD plazma yüzey kaplaması öncesinde ve sonrasında oluşan karakteristik polimer zirvelerini de göstermiştir. Hücre kültürü çalışmalarında L929 fare fibroblast hücre hattı ile çalışılmıştır. Nanofiberlerin biyouyumluluk performansları MTT testi, flüoresans boyama testi ve SEM analizi ile belirlenmiştir. Sonuç olarak; bu çalışmada oluşturulan Grup-2'nin elektroeğirme yöntemi ile üretilmiş ve yüzeyleri 5 dakika boyunca DBD plazma yöntemi kullanılarak DAP monomeri ile kaplanmış PCL/PCL nanofiberlerin, nanofiber yapılar üzerinde/arasında hücre canlılığını ve proliferasyonunu arttırdığı gösterilmiştir.The aim of this study is to ensure the production of core-shell PCL/PCL nanofibers using electrospinning technique and to contribute to the acceleration of the healing of periodontal wound areas by coating the surfaces of the produced nanofibers with DAP monomer using dielectric barrier discharge plasma method. Nanofibrous scaffolds were produced using the core-shell electrospinning method. The produced nanofibers were subjected to the DBD plasma process for 1 min., 3 min., and 5 min., and their surfaces were coated with DAP monomer during surface modification. Characterizations of the samples were performed using contact angle (CA) measurements, scanning electron microscopy (SEM), transmission electron microscopy (TEM), Fourier transform infrared spectroscopy (FTIR), and tests for gas permeability, mechanical properties, thickness measurements, PBS absorption and shrinkage analysis were conducted for the produced core-shell PCL/PCL nanofibers. Group 1, resulting from the use of the more viscous chloroform solvent in the shell, and group 2, produced by using the higher viscosity chloroform solvent in the core, were compared. The average fiber diameter values were calculated as 1.252 ± 0.422 for PCL/PCL group 1 produced by the electrospinning method, and after surface modifications, 1.366 ± 0.211 for 1 min., 1.369 ± 0.129 for 3 min., and 1.372 ± 0.230 for 5 min. For group 2, the average fiber diameter values were; 2.039 ± 0.503, 2.152 iii ± 0.705 for 1 min., 2.156 ± 0.711 for 3 min., and 2.160 ± 0.602 for 5 min. surface- treated samples. The FTIR analyses of core-shell PCL/PCL nanofibers also showed the characteristic polymer peaks formed before and after the DBD plasma surface coating with added DAP monomer. Cell culture studies were performed with the L929 mouse fibroblast cell line. The biocompatibility performance of the nanofibers was determined by the MTT test, fluorescence staining test, and SEM analysis. The results indicated that group 2, produced by the electrospinning method and whose surfaces were coated with DAP monomer using the DBD plasma method for 5 minutes, increased cell viability and proliferation on/within the nanofibrous structures in this study.