Lökçe, Sevgi

Loading...
Profile Picture
Name Variants
Lökçe, Sevgi
S., Lökçe
S.,Lokce
Sevgi, Lokce
S., Lokce
Lökçe,S.
L., Sevgi
Lokce, Sevgi
Sevgi, Lökçe
Lokce,S.
L.,Sevgi
Lökçe, Sevgi
S.,Lökçe
Job Title
Profesor Doktor
Email Address
sevgi.lokce@atilim.edu.tr
ORCID ID
Scopus Author ID
Turkish CoHE Profile ID
Google Scholar ID
WoS Researcher ID
Scholarly Output

2

Articles

1

Citation Count

0

Supervised Theses

1

Scholarly Output Search Results

Now showing 1 - 2 of 2
  • Doctoral Thesis
    Tanzimat sonrası, Osmanlı Rumeli vilayetleri hükümet konaklarında ideoloji ve erk'in mimari temsili (1839-1922)
    (2018) Lökçe, Sevgi; Lökçe, Sevgi; Architecture
    Bu tez, Tanzimat Fermanı sonrası Osmanlı Devleti'nin Rumeli Vilâyet merkezlerinde yeni bir anlayış olarak ortaya çıkan ve devletin kentsel mekâna en önemli müdahalesi olan hükümet konaklarını konu etmektedir. Kentsel mekân üzerindeki değişimin göstergesi olan hükümet konakları, Tanzimat'ın siyasi alandaki reformlarının bir uzantısıdır. Genellikle kent merkezinde mimarî özelliğiyle devlet otoritesinin ve gücünün göstergesi konumunda kurulan hükümet konakları, siyasal iktidarın geleneksel yapıdan uzaklaşarak ideolojik alanda önemli bir değişikliğe uğradığını bu kamu yapılarıyla göstermiştir. 1864 Vilâyet Nizamnâmesi sonrası hükümet konağının, taşıdığı sembolik değer ve yerine getirdiği işlevler açısından da, devlet-toplum ilişkilerinin kentin görünümünü ve kentsel yaşamı nasıl değiştirdiği görülmektedir. Tezin kapsamı Osmanlı dönemi (1839-1922) Rumeli vilâyet merkezlerindeki yönetimin erk ve ideolojisinin temsil mekânları olan hükümet konakları ile sınırlıdır. Arnavutluk, Bosna-Hersek, Bulgaristan, Kosova, Makedonya ve Yunanistan'ı içeren bölgede, incelenen döneme ait Rumeli vilâyet merkezlerinin sayısı on birdir. Bu merkezler; Bosna (Bosna-Hersek), Cezâir-i Bahr-ı Sefid (Kal'a-i Sultaniyye/Çanak-kale, Midilli, Sakız, Rodos/Yunanistan), Edirne, Girit (Hanya, Kandiye/Yunanistan), İşkodra (Arnavutluk), Kosova (Priştine/Kosova, Üsküp/ Makedonya), Manastır (Ma-kedonya), Prizren (Kosova), Selânik (Yunanistan), Tuna (Rusçuk/Bulgaristan) ve Yanya (Yunanistan)'dır. Tezde incelenen zaman diliminin özelliği, çağdaşlaşma arayışının getirdiği hızlı siyasi dönüşümlere sahne olmasıdır. Bu dönemde ilk defa olarak şehir plânlamasıyla ilgili kanun ve yönetmelikler, şehir tasarımı ve yeni üsluplarda inşa edilen hükümet konağı binalarıyla mimaride siyasi bir görünürlük amaçlanmıştır.
  • Article
    Kent İkonları
    (Bilim ve Teknoloji, 2012) Lökçe, Sevgi; Architecture
    Kent İkonları büyük bir şehirde, bir büyük anıt yapı olarak tekil, özgün, şehirleriyle bütünleşen yapılar olarak öne çıkarlar. Ait oldukları şehrin önemli bir parçasıdırlar ve bu şehirler onlar olmadan düşünülemez. Bu yapılar kentlerinin farkını, kendi özgün mimari biçiminin sembolizmi ve tikelliği ile gösterirler. Onlar zamanda ve mekanda büyük düşüncelere ilişkin nerede ve nasıl sorularının yanıtı olarak kent kültürünün ve mimarlık tarihinin göstergesidirler.Ait oldukları şehrin ruhu, zihinlerdeki imajı ile birlikte bir bütünü oluştururlar. Bir kent ikonu, kollektif “yer” duyarlılığını güçlü bir şekilde yansıtmalıdır. Coğrafyaya, topoğrafyaya özellikle kent mekanına yaptıkları katkı kavramsal ve yaşantısal mekan kodları içermelidir. Özgür, özgün, tekil, bir eser olarak düşünce ve gerçek arasında metaforik düzlemlere taşınabilmelidir. Bir kent ikonunun içerdiği tekillik hiçbir şeyle değiştirilemeyen bir mutlak durum olarak, “yeni, “dinamik” kavramlarını içermenin yanı sıra mimarlığın değişmez “kalıcılık” önermesini de barındırır. Bu kalıcılık, yere ve zamana aidiyet, olanaklar ile olanaksızlıklara karşı inşa ediliş ve arka plandaki güçlü bir mimari yaratıcılığı gösterir. Bu yaratıcılık,aynı zamanda, ait olunan kültürel uygarlık mesajını, mimari düşünceyi bireyselden kolektife taşıyan bir vizyonu işaret eder.