Koçyiğit, Filiz BalKoçyiğit, FilizArchitecture2024-07-082024-07-082015https://hdl.handle.net/20.500.14411/6419Ülkemizde yoğun hasta taleplerinden dolayı tam teşekküllü hastanelerde gürültü, önemli sorunlardan birisi olarak karşımıza çıkmaktadır. Hastanelerin çocuk hastalıkları bölümünde ise gürültü sorunu daha ciddi boyutlara ulaşmaktadır. 0 – 18 yaş grubu çocukların hastanede, doktorlara karşı tepkisi farklıdır ve bu aralıktaki yaş grubu çocukların seslerinin frekansları da farklılık göstermektedir: 1) 0 – 5 yaş grubu çocukların seslerindeki frekans aralığında kız- erkek seslerinin frekans ayrımı azdır ve yüksek frekanslı sesler oluşturmaktadırlar. 6 – 12 yaş grubu çocuklarda ise kız- erkek seslerinde frekans ayrımı başlamakla birlikte yüksek frekanslı sesler oluşturmaktadırlar ve net ayrım görülmemektedir. 2) 13 – 15 yaş arası çocukların seslerinde frekans farkı başlamakta kız seslerinin tizliği artarken, erkek seslerinde kalınlaşmalar oluşmaktadır. 3) 16 – 18 yaş grubunda artık frekans ayrımları netleşmeye başlamaktadır. Küçük yaş gruplarında, ağlama, oyun amaçlı bağırma gibi seslerin yoğun olması yanında ortamdaki ses seviyesinin yüksekliği ve uğultu bu grupta sinirlilik, sabırsızlık, sızlanma ve ağlama eşiğini arttırmaktadır. Hastane yapılarının içinde bulunan cihazlardan, çevrelerindeki seslerin ve çalışma ortamından kaynaklanan seslerin gürültüye dönüşmesi çocuklar üzerinde olumsuz etki yaratırken çocukların ürettiği ses düzeyini de arttırabilmektedir. Sürdürülmekte olan çalışmanın amacı iç mekan gürültüsüne dönüşen seslerin etkilerini araştırmak, gürültüyü doğrudan etkileyen çınlama sürelerini var olan örnekler üzerinde ölçmek, analizlerini yapmak elde edilen verilere dayanarak mimari tasarım yöntemleri ile alınabilecek önlemleri yalıtım unsurlarını tespit ederek mimari projelere yansıtmaktır.trarchitectureArticle