Topallı, Damla

Topallı, Damla

Name Variants

D.,Topallı
Topallı,D.
Damla, Topalli
Topalli, D.
D., Topalli
Topallı, Damla
D.,Topalli
T.,Damla
Topalli,D.
Damla, Topallı
D., Topallı
Topalli, Damla
T., Damla

Job Title

Doktor Öğretim Üyesi

Email Address

damla.topalli@atilim.edu.tr

Scopus Author ID

55698308700

Full item page

Scholarly Output

22

Articles

9

Citation Count

174

Supervised Theses

10 Scholarly Output Search Results

Now showing 1 - 10 of 22

Citation Count: 7
Eye-Hand Coordination Patterns of Intermediate and Novice Surgeons in a Simulation-Based Endoscopic Surgery Training Environment
(International Group for Eye Movement Research, 2018) Topallı, Damla; Cagiltay,N.E.; Information Systems Engineering
Endoscopic surgery procedures require specific skills, such as eye-hand coordination to be developed. Current education programs are facing with problems to provide appropriate skill improvement and assessment methods in this field. This study aims to propose objective metrics for hand-movement skills and assess eye-hand coordination. An experimental study is conducted with 15 surgical residents to test the newly proposed measures. Two computer-based both-handed endoscopic surgery practice scenarios are developed in a simulation environment to gather the participants’ eye-gaze data with the help of an eye tracker as well as the related hand movement data through haptic interfaces. Additionally, participants’ eye-hand coordination skills are analyzed. The results indicate higher correlations in the intermediates’ eye-hand movements compared to the novices. An increase in intermediates’ visual concentration leads to smoother hand movements. Similarly, the novices’ hand movements are shown to remain at a standstill. After the first round of practice, all participants’ eye-hand coordination skills are improved on the specific task targeted in this study. According to these results, it can be concluded that the proposed metrics can potentially provide some additional insights about trainees’ eye-hand coordination skills and help instructional system designers to better address training requirements. © 2018. All Rights Reserved.
Sanal gerçeklik, artırılmış gerçeklik kullanımını keşfetmek ve konu modelleme analiziyle diş hekimliğinde simülasyon
(2023) Topallı, Damla; Topallı, Damla; Information Systems Engineering
Simülasyon alanındaki teknoloji gelişmeleriyle birlikte, simülasyon, sanal gerçeklik (VR) ve artırılmış gerçeklik (AR) ortamlarının tıp eğitimi alanında günlük olarak kullanımı artmaktadır. Literatürdeki önceki çalışmalar, diş hekimliği eğitimi alanında VR ve AR kullanımının öğrencilerin öğrenme ve klinik eğitimini geliştirebileceğini göstermiştir. Literatürdeki önceki çalışmalara göre, VR ve AR teknolojileri, daha etkileşimli ve ilgi çekici bir öğrenme deneyimi sağlayarak öğrencilerin öğrenme ve klinik eğitimini geliştirebilen diş hekimliği eğitiminde faydalı olarak rapor edilmektedir. VR/AR tabanlı teknolojilerin diş hekimliği eğitiminde geleneksel eğitim yöntemlerine göre daha etkili olduğu bulunmuştur. Bu nedenle, bu çalışmanın temel amacı, diş hekimliği alanında VR/AR ve simülasyon ortamlarının uygulama trendlerini anlamaktır. İlk olarak, son 10 yılın (2012-2022) 57 makalesini içeren bir literatür taraması yapılarak, diş hekimliği eğitiminde VR/AR araçlarının, simülasyonların genel bir genel bakışını sunmak ve eğitim sistem tasarımcılarının alan içinde teknoloji destekli öğrenme ortamlarını daha iyi kullanmalarına rehberlik etmek amaçlanmıştır. Ayrıca, diş hekimliği özelinde uygulama ve eğitimsel perspektifi daha kapsamlı bir şekilde anlamak için yaygın olarak kullanılan bir konu modelleme algoritması olan Latent Dirichlet Allocation (LDA), SCOPUS veri tabanından elde edilen 669 makalenin analizinde kullanılmıştır. Çalışmanın sonuçları diş hekimliğivi eğitiminde VR/AR ve simülasyon ortamlarının kullanımının mevcut durumu ve potansiyel gelecek yönelimleri hakkında değerli bilgiler sunmaktadır.
Metaverse teknolojilerinin diş hekimliğinde temporomandibular eklem eğitimi üzerine etkisi
(2024) Topallı, Damla; Topallı, Damla; Information Systems Engineering
Temporomandibular Eklem (TME), konuşma ve çiğneme aktiviteleri için hayati önem taşıyan, ağız ve diş hastalıklarının tedavisinde önemli olan karmaşık bir yapıdır. Radyologlar, diş hekimleri ve ortodontistler TME ile ilgileniyor. Ancak karmaşık yapısı nedeniyle diş hekimlerinin hastaların TME davranışlarını görselleştirmesi ve anlaması zor olabilir. Eklem diski, mandibular ve temporal eklem kemikleri arasındaki menteşelenme ve kayma hareketlerini kolaylaştıran TME'nin önemli bir bileşenidir. Karmaşık anatomik bileşenler ve ilgili ilişkiler nedeniyle TME sorunlarının teşhis edilmesi zordur. TME yapılarının ve hareketlerinin görselleştirilmesi, bunları öğrenirken zorlayıcı olabilir. Diş hekimliği öğrencilerine etkili bir öğrenme deneyimi sağlamada geleneksel diş hekimliği eğitim yöntemlerinin yeterli olamayabileceği görülmektedir. Bu tezde, insan TME'sinin anatomik yapılarını 3 boyutlu sanal ortamda simüle eden bir öğretim sistemi oluşturarak bu konuyu ele almayı amaçlayan bir çalışmadır. Bu çalışmada simülasyonlar, TME'nin karmaşıklıklarının anlaşılmasını potansiyel olarak kolaylaştırabilecek bir metavers kullanıcı arayüzüne sahip VR gözlükleri aracılığıyla sunulmaktadır. Bu çalışmada TME davranışlarını simüle etmek için insan vücudu bileşenleri kullanılarak sanal bir model geliştirilmiştir. Çalışma, amaçlanan sanal model özellikleri ve kullanıcı etkileşimleri de dahil olmak üzere, inşa edilen sistemin özelliklerini açıklamaktadır. Çalışma, sanal simülasyon modeli, diğer öğrenciler ve eğitmenlerle olan etkileşimleri de dahil olmak üzere, Metaverse tabanlı sınıftaki öğretmen ve öğrenci kullanıcılarının deneyimlerini detaylandırmaktadır. Bu çalışmada, TME kurslarına metaveri ile zenginleştirilmiş bir eğitim ortamı sağlamak için senkronize veya senkronize olmayan öğrenme modellerini kullanan ilk durumdur. Çalışmanın bulguları gelecekte sanal gerçeklik ve meta veri etkileşimlerini birleştiren sınıfların etkili bir şekilde planlanması için bir model sağlıyor. Sonuçlar, öğrencilerin TME'nin işlevlerini çeşitli bakış açıları ve açılardan deneyimlemelerine ve gözlemlemelerine olanak tanıyan, üç boyutlu sanal ortamlarda gelişmiş TME anatomik yapısı ve fonksiyonel simülasyon için metaverse teknolojilerinin geliştirilebileceği fikrini desteklemektedir. Aynı zamanda tek bir sanal sınıfta, simüle edilmiş sanal yapılar üzerinde işbirliği yapmalarına ve dünyanın dört bir yanından akranları ve profesyonellerle tartışmalar yapmalarına olanak tanır. Anahtar Kelimeler: Çene Eklemi, Metaverse, Sanal Gerçeklik, Dişçilik Eğitimi.
Yazılım test seviyelerinin uygulanması: Yazılım sektöründe bir örnek çalışma
(2024) Topallı, Damla; Topallı, Damla; Information Systems Engineering
Yazılım test seviyeleri, kusurları ve hataları erken tespit ederek, yazılımın kararlılığını artırarak, gereksinimlere uygunluğu doğrulayarak, kullanıcı memnuniyetini artırarak ve yazılım kusurlarıyla ilgili maliyet ve riskleri azaltarak yazılım kalitesinin güvence altına alınmasında çok önemli bir rol oynar. Hataların zamanında tespit edilmesi durumunda, yazılım geliştirme sürecinin daha erken bir aşamasında, geliştirilen yazılım daha kaliteli olacak ve sistem arızası riskleri azalacaktır. Ek olarak, test seviyeleri sistem bileşenlerinin birlikte doğru şekilde çalışmasını sağlar ve bu da yazılımın güvenilirliğinin artmasına yol açar. Bir diğer önemli husus, yazılımın kullanıcı beklentilerini karşılamasını, amaçlanan işlevsellik ve performansı karşılamasını sağlamaktır. Bu nedenle, oluşturulan yazılımın kalitesi, Yazılım Geliştirme Yaşam Döngüsü'ndeki (SDLC) test seviyelerinin uygun şekilde uygulanmasından doğrudan etkilenir. Literatürde dört ana test düzeyi tartışılmaktadır: bireysel birimleri veya bileşenleri test etmek için birim testi, farklı bileşenler ve modüller arasındaki etkileşimleri ve arayüzleri test etmek için entegrasyon testi, sistemi bir bütün olarak test etmek için sistem testi ve test etmek için kullanıcı kabul testi. Yazılımın kullanıcının gereksinimlerine ve beklentilerine uygun olması. Buna göre bu araştırmanın temel amacı literatürde önerilen test seviyelerini ve yöntemlerini gözden geçirmek, bunların yazılım kalitesi üzerindeki etkilerini anlamak ve bu test seviyelerinin yazılım endüstrisinde nasıl kullanıldığını analiz etmektir. Bu doğrultuda Yazılım Sektöründen on yazılım uzmanıyla yarı yapılandırılmış bir görüşme gerçekleştirilmiştir. Mülakat soruları arasında yazılım kalitesine en çok hangi test seviyelerinin katkı sağladığı, mevcut projelerinde hangi test seviyelerinin kullanıldığı, projelerinde kullanılan test stratejisi, test stratejisi seçimini hangi faktörlerin etkilediği ve kimlerin kullandığı yer almaktadır. Testleri yapan geliştirici veya bağımsız bir ekibin bu konuda daha iyi olduğu görülmüştür. Elde edilen sonuçların, yazılım sektöründe test seviyelerinin uygulanması ve projelerin belirli alanları için test seviyelerinin yazılım kalitesi açısından ne kadar etkili olduğu konusunda fikir vermesi beklenmektedir.
Eşli programlamanın akış şemalarının anlaşılabilirliğine etkisi: C programlama dersinde bir durum çalışması
(2022) Topallı, Damla; Topallı, Damla; Information Systems Engineering
Algoritma oluşturma, programlama öğrenmede birinci sınıf bilgisayar bilimi öğrencileri için öğrenilmesi gereken en önemli kavramlardan biridir. Ancak çoğu öğrencinin algoritma oluşturmayı ve algoritmaları akış şemaları gibi bir tasarım yöntemleri ile ifade etmekte zorlandıkları gözlemlenmiştir. Bu kapsamda bu tez çalışmasında, eşli programlama yaklaşımının akış diyagramlarının anlaşılabilirliğine etkisinin araştırılması ve 1. Sınıf bilgisayar bilimleri öğrencilerinin C programlama dersindeki bu konu üzerinde başarılarının değerlendirilmesi amaçlanmıştır. Eşli programlama, öğrencilerin bir kod veya tasarım üzerinde çalışırken akranlarıyla etkileşim ve iletişim kurmasını sağlayan bir tekniktir. Buna göre, bu tezde akış diyagramları üzerinde çalışırken ikili programlamanın hata tespit performansı üzerindeki etkisini daha iyi anlamak için tek ve eşli olmak üzere iki grupla deneysel bir çalışma yapılmıştır. İkinci olarak, sınıflandırma algoritmaları kullanılarak eşli ve tek grupların performanslarının sınıflandırılması araştırılmıştır. Son olarak, her iki grubun akış diyagramları ile ilgili derste kaydettiği ilerleme, ön test ve son test deneysel tasarımına dayalı olarak karşılaştırılmış ve analiz edilmiştir. Çalışmanın sonuçları, eşli grubun tek çalışan gruba göre akış diyagramlarında daha fazla hatayı doğru tespit ettiğini göstermiştir. Akış diyagramları üzerinde hata tespit performanslarına göre kullanılarak tek ve eşli grupları ayırt edilebilmek için öznitelik seçme yöntemleri ve çeşitli sınıflandırma algoritmaları kullanılmış olup karar ağacı (J48) ve kural tabanlı PART algoritmaları uygulandığında elde edilen en yüksek doğruluk yaklaşık olarak %70 olup, bu değer sınıflandırma başarısı açısından düşüktür. Ön test ve son test analiz sonuçlarına göre, başlangıçta bu gruplar arasında anlamlı bir fark yoktur, ancak son test sonuçları, eşli grubun tek gruba göre sınav puanları dikkate alındığında daha başarılı olduklarını ortaya koymaktadır. Bu sonuçlar, C derslerinde eşli programlama tekniğinin kullanımının, algoritma oluşturma ve programlamayı öğrenmede öğrenci motivasyonunu ve başarısını artırabileceğini göstermektedir. Gelecekte yapılacak çalışmalarda bu tekniğin yazılım ve bilişim şirketleri için kullanımının araştırılması ile, senkronize olarak çalışabilecek etkin eşli grupların oluşturulmasının projelerin verimliliğini artırması beklenmektedir.
Citation Count: 0
A systematic review on classification and assessment of surgical skill levels for simulation-based training programs
(Elsevier Ireland Ltd, 2023) Topallı, Damla; Topalli, Damla; Çağıltay, Nergiz; Information Systems Engineering; Software Engineering
Background: Nowadays, advances in medical informatics have made minimally invasive surgery (MIS) procedures the preferred choice. However, there are several problems with the education programs in terms of surgical skill acquisition. For instance, defining and objectively measuring surgical skill levels is a challenging process. Accordingly, the aim of this study is to conduct a literature review for an investigation of the current approaches for classifying the surgical skill levels and for identifying the skill training tools and measurement methods.Materials and Methods: In this research, a search is conducted and a corpus is created. Exclusion and inclusion criteria are applied by limiting the number of articles based on surgical education, training approximations, hand movements, and endoscopic or laparoscopic operations. To satisfy these criteria, 57 articles are included in the corpus of this study.Results: Currently used surgical skill assessment approaches have been summarized. Results show that various classification approaches for the surgical skill level definitions are being used. Besides, many studies are con-ducted by omitting particularly important skill levels in between. Additionally, some inconsistencies are also identified across the skill level classification studies.Conclusion: In order to improve the benefits of simulation-based training programs, a standardized interdisci-plinary approach should be developed. For this reason, specific to each surgical procedure, the required skills should be identified. Additionally, appropriate measures for assessing these skills, which can be defined in simulation-based MIS training environments, should be refined. Finally, the skill levels gained during the developmental stages of these skills, with their threshold values referencing the identified measures, should be redefined in a standardized manner.
Sınıflandırma algoritmalarının cerrahların el hareketi davranışları üzerinden beceri seviyelerinin tahmininde kullanımı
(2018) Topallı, Damla; Çağıltay, Nergiz; Çağıltay, Nergiz; Information Systems Engineering; Software Engineering
Günümüzde endoskopik ameliyatlar uygulanması mümkün olduğunda açık ameliyat yerine tercih edilen bir alternatif haline gelmiştir. Bu operasyonlarda cerrah, 'endoskop' adı verilen bir kamera ve ışık kaynağı ve özel operasyonel araçları kullanarak işlemi gerçekleştirir. Bu tür ameliyatları gerçekleştirebilmek için cerrahların sürekli pratik yaparak gerekli becerileri kazanmaları gerekmektedir. Dolayısıyla bu becerilerin geliştirilmesi günümüzdeki eğitim programları açısından önemli bir hedeftir. Mevcut cerrahi eğitim programlarını iyileştirmek üzere çeşitli teknolojiler ile zenginleştirilmiş eğitim programları geliştirilmektedir. Ancak, bu teknolojileri geleneksel yöntemlere daha iyi entegre edebilmek için, cerrahların beceri düzeylerini anlamak ve gereksinimlerine göre uygun içerik hazırlamak önemlidir. Diğer bir deyişle, eğitim programının içeriğinin ve sırasının eğitim alan kişilerin bireysel ihtiyaçlarına uygun bir şekilde hazırlanması için, beceri düzeylerinin düzenli olarak değerlendirilmesi gerekmektedir. Mevcut beceri seviyesi değerlendirme teknikleri, çoğunlukla pahalı ve öznel olması nedeniyle eleştirilen uzman gözlemlerine dayanmaktadır. Bu bağlamda, bu çalışma, nöroşirürjide bilgisayar tabanlı simülasyon yazılımı ile el hareket ölçütlerini kullanarak cerrahi becerilerin objektif olarak değerlendirmesini amaçlamaktadır. Bu çalışma cerrahi eğitim alan 28 öğrenci ile gerçekleştirilmiştir. Değerlendirmeler temel olarak katılımcıların bilgisayara dayalı benzetim yazılımı üzerindeki el hareketleri esas alınarak gerçekleştirilmiştir. Buna göre, öncelikle benzetim tabanlı bir cerrahi eğitim yazılımı ortamından alınan performans ölçütleri kullanılarak öznitelikler çıkarılmış, çeşitli sınıflandırma algoritmaları ile orta ve acemi düzey cerrahların beceri düzeyleri tahmin edilmiştir. İkinci olarak benzetim ortamında el hareketlerine dayalı hız tabanlı ölçütler hesaplanmış, bu ölçütler orta ve acemi düzey cerrahları sınıflandırmak için kullanılmıştır. Daha sonra, açık kaynaklı bir göz hareketi sınıflandırması algoritması olan BIT algoritmasını, el hareketleri verisine uyarlayarak, yeni el hareketi ölçütleri önerilmiştir. Bu önerilen ölçütler ile, katılımcıların göz ve el hareketi verileri analiz edilerek, orta ve acemi düzey cerrahların el-göz davranışlarındaki farklılıklar anlaşılmıştır. Son olarak, bu çalışmada önerilen el hareket ölçütleri kullanılarak öznitelikler çıkarılmış ve sınıflandırma algoritmaları kullanılarak orta ve acemi düzey cerrahların beceri düzeyleri tahmin edilmiştir. Sonuç olarak, bu çalışmada, el hareketi verilerinden elde edilen ölçütler kullanılarak, acemi ve orta düzeydeki cerrahların beceri seviyelerinin daha iyi anlaşılması hedeflenmiştir. Sonuçlar, önerilen özniteliklerin tahminlerin doğruluğunu potansiyel olarak arttırdığını göstermektedir. Araştırmacılar, gelecekte, el ve göz özniteliklerinin bir arada kullanılması ile performans değerlendirmelerinin doğruluk seviyesinin daha da iyileştirilebileceğine inanmaktadırlar.
Citation Count: 5
Eye-Hand Coordination Patterns of Intermediate and Novice Surgeons in a Simulation-Based Endoscopic Surgery Training Environment
(int Group Eye Movement Research, 2018) Topallı, Damla; Cagiltay, Nergiz Ercil; Çağıltay, Nergiz; Information Systems Engineering; Software Engineering
Endoscopic surgery procedures require specific skills, such as eye-hand coordination to be developed. Current education programs are facing with problems to provide appropriate skill improvement and assessment methods in this field. This study aims to propose objective metrics for hand-movement skills and assess eye-hand coordination. An experimental study is conducted with 15 surgical residents to test the newly proposed measures. Two computer-based both-handed endoscopic surgery practice scenarios are developed in a simulation environment to gather the participants' eye-gaze data with the help of an eye tracker as well as the related hand movement data through haptic interfaces. Additionally, participants' eye-hand coordination skills are analyzed. The results indicate higher correlations in the intermediates' eye-hand movements compared to the novices. An increase in intermediates' visual concentration leads to smoother hand movements. Similarly, the novices' hand movements are shown to remain at a standstill. After the first round of practice, all participants' eye-hand coordination skills are improved on the specific task targeted in this study. According to these results, it can be concluded that the proposed metrics can potentially provide some additional insights about trainees' eye-hand coordination skills and help instructional system designers to better address training requirements.
Citation Count: 4
Classification of Intermediate and Novice Surgeons' Skill Assessment Through Performance Metrics
(Sage Publications inc, 2019) Topallı, Damla; Cagiltay, Nergiz Ercil; Çağıltay, Nergiz; Information Systems Engineering; Software Engineering
Background. Endoscopic surgeries have become an alternative for open procedures whenever possible. For such types of operations, surgeons are required to gain several skills, whose development needs hands-on practice. Accordingly, gaining these skills today is a challenge for surgical education programs. Despite the development of several technology-enhanced training environments, there are still problems to better integrate these technologies into educational programs. For an appropriate integration, it is critical to assess the skill levels and adapt the training content according to the trainees' requirements. In the literature, there exist several methods for assessing these skill levels. However, there are still problems in practice for objective and repetitive assessment. Methods. The present study aims to estimate the skill levels of participants in surgical training programs in an objective manner by collecting experimental data from residents in an endoscopic surgical simulation environment and gathering performance metrics. Results. It is shown that, by comparing the results of a number of classification algorithms for the best accuracy estimation and feature set, the "novice" and "intermediate" skill levels can be estimated with an accuracy of 86%. Conclusions. The outcomes help surgical educators and instructional system designers to better assess the skill levels of the trainees and guide them accordingly. In addition, objective assessments as highlighted in this study can be beneficial when designing technology-enhanced adaptive learning environments.
Sanal eğitimde kullanıcı deneyimi faktörleri
(2024) Topallı, Damla; Ataş, Gülşah; Topallı, Damla; Information Systems Engineering; Computer Engineering
Bu tezde, Sanal Gerçeklik ve Artırılmış Gerçeklik teknolojilerini kullanan diş hekimliği eğitimi programlarının kullanıcı deneyimi üzerindeki etkisinin derinlemesine bir analizi yapılmıştır. Tezin ilk amacı, kullanıcının Sanal Gerçeklik veya Artırılmış Gerçeklik gibi sistemlerle etkileşimlerinde en önemli rol oynayan kullanıcı deneyimi faktörlerini tanımlamaktı. Çeşitli Sanal Gerçeklik uygulamalarında kullanıcı deneyimini etkileyen dokuz temel faktörü ortaya çıkaran sistematik bir inceleme çalışası yapıldı. Bu çalışmanın sonucunda etkileşim, kullanılabilirlik, sürükleyicilik, teknolojinin benimsenmesi, duygu, mevcudiyet, deneyimin sonucu, muhakeme ve yeterlilik faktörleri elde edildi. Ayrıca, diş hekimliği öğrencilerine eğitimlerinde Artırılmış Gerçeklik kullanımına ilişkin görüş ve algılarını değerlendirmek amacıyla bir anket uygulandı. Anket üzerine temel eksen faktör analizi yapıldı ve üç temel faktör ortaya çıkarıldı: bilgi ve sonuç, duygusal derinlik ve kullanım kolaylığı. Bilgi ve sonuç faktörü altında deneyim sonucu, muhakeme ve yetelilik faktörleri gruplandı. Duygusal derinlik faktörü altında duygu, etkileşim, mevcudiyet ve sürükleyicilik faktörleri gruplandı. Kullanım kolaylığı faktörü, teknolojinin benimsenmesi ve kullanılabilirlik faktörlerinden oluştu. Son olarak, temel eksen faktör analizinden elde edilen üç faktör arasındaki ilişkiyi değerlendirmek için Pearson korelasyon katsayısı hesaplandı.