Browsing by Author "Kayhan, Erdem"

Now showing 1 - 3 of 3

Derin Çekme Sınır Oranın, Flanş Bölgesinin Isıtılarak Artırılması için Yöntem Geliştirilmesi
(2015) Kayhan, Erdem; Kaftanoğlu, Bilgin; Kayhan, Erdem; Kaftanoğlu, Bilgin; Kayhan, Erdem; Kaftanoğlu, Bilgin; Konca, Erkan; Manufacturing Engineering; Airframe and Powerplant Maintenance; Airframe and Powerplant Maintenance; Manufacturing Engineering; Airframe and Powerplant Maintenance; 06. School Of Engineering; 13. School of Civil Aviation (4-Year); 01. Atılım University
Bu tez çalışmasında geliştirilen yöntem kısaca, sac metal malzemelerin şekillendirilme oranının flanş bölgesinin eş sıcaklık dağılımsız ısıtılarak artırılması olarak açıklanabilir. Sıcaklık artışı malzemenin sünekliğinde belirgin bir yükselmeye ve buna bağlı olarak şekillendirilme kapasitesinin artmasına neden olur. Sıcaklık artışı ayrıca malzemenin akma sınırının düşmesi ile birlikte, uygulama kuvvetlerinde ve basınçlarında azalma meydana gelir. Otomotiv endüstrisinde en yaygın kullanıma sahip olan Yüksek Mukavemet Sac Çelik (AHSS) malzeme DP600 olup, araç ağırlıklarının azalmasını ve çarpışma emniyet faktörünün artmasını sağlamasından dolayı bu tez çalışmasında araştırma malzemesi olarak seçilmiştir. Adı geçen çelik malzemelerin kullanımı malzeme kalınlıklarının ve yakıt sarfiyatının azalmasını sağlar. Yapılan araştırmada geliştirilen yöntemin geçerliliği üç farklı tip malzeme, bunlardan iki tanesi Düşük Alaşımlı Yüksek Mukavemet çeliği (HSLA), diğeri ise IF (Arayersiz Çelikler) çeliği kullanılarak, incelenmiştir. Flanş bölgesinin sıcaklığının 180oC to 300oC değerleri arasında oluşturulduğu deneylerde derin çekme sınır oranında %25.58 kadar artış sağlanmıştır. Kullanılan sıcaklık ılık işlem sıcaklığı seviyesinde olduğundan, şekillendirilme kuvvetlerinde azalma meydana gelmesine rağmen malzemenin özelliklerinde ve dayanımında bir değişim gerçekleşmemektedir.
Citation - WoS: 6
Citation - Scopus: 12
Experimental Investigation of Non-Isothermal Deep Drawing of Dp600 Steel
(Springer London Ltd, 2018) Kayhan, Erdem; Kaftanoglu, Bilgin; Manufacturing Engineering; Airframe and Powerplant Maintenance; 06. School Of Engineering; 13. School of Civil Aviation (4-Year); 01. Atılım University
To increase the limiting drawing ratio (LDR) in deep drawing, experiments are conducted on DP600, IF, and HSLA steels. The flange region of blank is heated up to temperatures in the warm range by inductance heating. During heating, the central portion of blank is cooled by water to prevent the reduction of the strength of the material in the central region. The temperature increase of flange region is observed by two infrared sensors focusing on two different points, one on the blank rim and the other near the die radius. An intensive cooling by cold water is applied to the bottom side of a blank during deep drawing. Increases up to 25.58% on LDR are obtained. There is no significant change in the microstructure of the material due to warm forming. Material characterization is obtained by a Gleeble 3800 thermo-mechanical testing machine for the temperature range 150-300 degrees C.
Yumuşamalı Plastisite için Viskoz ve Yerel Olmayan Entegral Tip Regülarizasyon Yöntemleri: (ınfinitesimal Genlemeli Çatı)
(2009) Kayhan, Erdem; Soyarslan, Celal; Airframe and Powerplant Maintenance; Department of Mechatronics Engineering; 13. School of Civil Aviation (4-Year); 01. Atılım University
Genlemeli yumuşama davranışını gösteren malzemeler için, klasik yerel süreklilik modellemesinin kullanıldığı sonlu elemanlar metodu, örgüye bağlı sonuçlar vermeye yatkındır. Malzeme temel modelinin kurulumu, termodinamik yaklaşımla iç değişkenlere bağlı olarak gerçekleştirilmiştir, bu çalışma, lokalizasyonu sınırlandıran, uygun örgü boyutunun kullanılmasına ve bir tek sonucun elde edileceği çözüme odaklıdır.Bu çerçevede, yerel olmayan entegral tip ortalama ve viskoz regülarizasyon yöntemleri geliştirilmiştir. Yumuşamalı malzeme davranışı, infinitesimal genlemeli çatı için plastisite teorisinin uyarlanması ile açıklanmıştır. Yerel entegrasyonun sayısal hesaplamasında, kapalı Euler geri yerine koyma tekniği temel alınmıştır. Bu yöntemde en yakın noktaya yansıtma esas alınır. Buraya kadar geliştirilmiş olan çözüm yöntemleri, ABAQUS için kullanıcı tanımlı malzeme arayüz yazılımına dönüştürülmüştür. Yazılımın doğrulanmasından sonra, iki boyutlu bir örnek kullanılarak, yerel olmayan ortalama yönteminin başarısı, yerel yaklaşımlardan elde edilen sonuçlar ile karşılaştırılarak gösterilmiştir. Her iki yöntemden elde edilen sonuçlar karşılaştırılarak, detaylı olarak değerlendirilmiştir..